Keramieken pinakel Willem de Zwijgerkerk prachtig hersteld

do 24 dec 2020, 9:32 Historie

Op woensdag 16 december kreeg het Willem de Zwijgerkerkje, ook wel de Rehobothkapel genoemd, eindelijk zijn nieuwe pinakel van keramiek. Het bijzondere kerkje aan de Willem de Zwijgerlaan, dat al sinds 1973 in gebruik is als woonhuis, ziet er nu weer prachtig uit.

Het kerkje, dat in 1923 werd gebouwd vanuit de Gereformeerde Kerk in Leiden, kreeg vooral bekendheid vanwege de doop van Jan Wolkers (1925). Bij de ingebruikname telde het gebouw 200 zitplaatsen, maar begin jaren dertig kwam er een vleugel bij zodat er 300 mensen een dienst bij konden. Het aantal gemeenteleden bleef maar groeien, en daarom vertrokken de Gereformeerden naar nieuwbouw aan de Mauritslaan. De kapel werd in 1935 verkocht aan de Vereniging van Vrijzinnige Hervormden en kreeg de naam Willem de Zwijgerkerk. In de jaren daarna worden er vanuit de Theologische faculteit van de Rijksuniversiteit Leiden ook veel proefpreken gehouden, en in 1964 werd het verkocht aan de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt. Zij bleven er kerken tot ze begin jaren zeventig verhuisden naar de Lijtweg.

Begin dit jaar bleek dat het onderstuk van de keramieken torenspits, het pinakel, gebarsten was en vervangen moest worden. De huidige eigenaressen schakelden Henk Lugtenburg (HJVL Bouw) in om één en ander te vervangen. “Het is een ingewikkelde constructie”, liet deze weten. “De pinakel hangt in stalen ankers en leunt op het rieten dak. Het is voor het eerst in bijna honderd jaar dat dit onderste deel van het torentje vervangen wordt.” De drie keramieken bollen, die op oude foto’s nog te zien zijn op de torenspits, zouden al vrij vroeg van de toren zijn afgewaaid.

De grote keramieken ‘bloempot’ werd opgemeten, er werd een mal van gemaakt, en het stuk werd opnieuw gebakken bij de Gebroeders Ginjaar in Leiderdorp. Woensdag werd het samen met het opgeknapte bovenste deel teruggeplaatst door de firma Verschoor uit Sassenheim.

“We zijn blij”, lieten de bewoners weten. “Je weet immers niet of er stukken keramiek naar beneden komen als het gaat barsten. Het bovenstuk is overigens in 1990 al eens vervangen. Het riet op het torentje is ook vervangen, zodat alles weer minstens veertig jaar meekan.”

(Willemien Timmers)