Theo en Hettie Hajonides van der Meulen zestig jaar getrouwd

Zes decennia geleden, op 5 januari 1957, traden Theo Hajonides van der Meulen en Hettie Teuben in Aerdenhout met elkaar in het huwelijk. De reden voor een huwelijk zo vlak na Oud en Nieuw in plaats van in december, was vrij pragmatisch: "Mijn schoonvader vertelde ons dat dat nuttiger was voor de belastingen."

Door Willemien Timmers

Theo (88) en Hettie (82) leerden elkaar kennen tijdens hun scheikundestudie aan de Leidse Universiteit. Er was chemie tussen beiden in het laboratorium aan de Hugo de Grootstraat. "Als student-assistent hielp ik een groep jongere studenten bij hun experimenten, en voor Hettie nam ik alle tijd," vertelt Theo Hajonides glimlachend. "Vlak nadat het 'aan' was vertrok ik voor een jaar naar Georgetown University in Washington D.C.. Onze liefde overleefde deze grote afstand. Gelukkig was Hettie een bezige dame, en bracht onder andere veel tijd door met roeien. In 1953 werd ze zelfs Europees kampioen."
In zijn met bloemen versierde woonkamer, daags ervoor is de bruiloft groots gevierd in Allemansgeest, voert hij het woord. Zijn vrouw Hettie is daar de laatste jaren minder toe in staat, nu haar geheugen haar steeds meer in de steek laat. Liefdevol vertelt de bruidegom over alle mooie jaren die ze samen doorbrachten en de vele talenten van zijn vrouw.

"Mijn vrouw is met haar studie organische chemie gestopt na haar kandidaatsexamen. Later is ze zich gaan toeleggen op de wiskunde. Na het behalen van haar MO-akte heeft ze zo'n twintig jaar bijles gegeven aan VWO-eindexamenkandidaten." Vol trots vertelt Theo Hajonides dat wie wiskunde bijles kreeg van zijn vrouw, kon rekenen op minstens een 6 op zijn of haar eindlijst. "Enorm veel leerlingen hier in Oegstgeest hebben les gehad van mijn vrouw. Telkens zijn en waren er personen die aangaven dat ze het zonder haar wiskundebijles niet hadden gered. Een aantal jaar geleden kwam ik bijvoorbeeld een oudere Oegstgeestenaar tegen die aangaf dat zijn zoon nooit gezagvoerder had kunnen worden, als hij niet zo goed geslaagd was voor zijn wiskunde. Prachtig om te horen. Mijn vrouw had als docente de gave om wiskundige problemen op een juiste manier te benaderen. In haar lessen, die ook als bliksemcursus werden gegeven, wist ze leerlingen precies dàt te leren, wat nodig was."

Trots vertelt hij ook dat zijn vrouw Hettie jaren als raadslid voor de VVD in de gemeenteraden van Warmond en Oegstgeest heeft gezeten.

Theo Hajonides was een groot deel van zijn werkzame leven in dienst van Fasson, wat later Avery Dennison werd. In dit bedrijf vervulde hij de functie van research directeur Europa." Voor mijn werk heb ik eindeloos veel over de wereld gereisd." Voor korte tijd verhuisde het gezin naar Turnhout, België. "Daar werkte ik voor het dochterbedrijf. Omdat we toch graag weer naar de omgeving van Leiden terug wilden, voorheen woonden we in Warmond, solliciteerde ik naar de functie van inspecteur milieubeheer in de regio Rijnmond. Ik werd aangenomen, en we vonden - dertig jaar geleden inmiddels - een huis hier in Oegstgeest." Hij laat weten ook van die baan enorm genoten te hebben. "Ik houd erg van de industrie. Bedrijfsbezoeken waren toen heel anders dan nu. Als je met een groot bedrijf sprak over milieumaatregelen, dan kreeg je als reactie terug dat men failliet zou gaan als men zich daaraan zou houden! Thans is dat geheel anders."

Na zijn pensioen was Hajonides van der Meulen nog werkzaam als adviseur bij KPMG en PUM (Programma Uitzending Managers - Netherlands senior experts). "Ook daarvoor heb ik de halve wereld over gereisd. Mooi om te doen."
Samen genoot het echtpaar van het vervaardigen van kunst. Zij maakte onder andere veel keramiek en hij maakt nog steeds mooie etsen.
Het huwelijk van Theo en Hettie Hajonides van der Meulen werd gezegend met twee dochters en een zoon. Inmiddels zijn daar acht kleinkinderen bijgekomen. "Wonderlijk genoeg allemaal met wiskundegenen."