Oegstgeestenaar in Spanje

Deze week verschijnt het boekje 'Dienstplicht zo gek nog niet' van de in Spanje wonende Oegstgeestenaar Hans Oudendorp. Een mooi moment om hem eens aan het woord te laten over zijn Mediterrane leven. Komende weken zal op deze website iedere dag een stukje met belevenissen van hem te lezen zijn.

Hans Oudendorp (1947) voltooide de HBS in de Leidse Kagerstaat en zat op dansles op dansschool Style aan het Wilhelminapark. Na de HBS vervulde hij 18 maanden zijn militaire dienstplicht. Hij werd na de militaire dienst aangenomen als stagiair bij het ministerie van Defensie, trouwde en kreeg twee kinderen. Hij werkte bij de directie Dienstplichtzaken en later bij de directie Communicatie en Voorlichting van defensie en woonde jarenlang met zijn gezin in de Pieter Molijnlaan in Oegstgeest. Schrijven bleek een leuke hobby, 25 jaar was hij redactievoorzitter van De Scheepsbel, het personeelsorgaan van de Koninklijke Marine Den Haag, Oegstgeest en Wassenaar en schreef daarnaast voor het Leidsch Dagblad en het Leids Nieuwsblad. Na 37 jaar nam hij in verband met de gezondheid van zijn echtgenote ontslag bij defensie en vertrok naar Spanje, waar hij freelance en parttime voor het Nederlandstalige weekblad Hallo, dat verschijnt aan de Costa Blanca, ging werken.

Overigens maakte Oudendorps vader glas-in-lood, en werkte tot aan zijn dood parttime bij Atelier de l'Art van Edward Dullaart in de Dorpsstraat.

'Ik weet niet wat jij doet, maar ik ga in Spanje wonen', zei mijn echtgenote jaren geleden onder het eten tegen me. Op zich was het een goed idee, het was grijs buiten, het regende pijpenstelen en de vooruitzichten waren ook al niet best. We hadden net vijf weken vakantie gevierd in de buurt van Alicante. Een mooi groot huis van een Nederlandse piloot gehuurd, een enorme tuin met sinaasappels en citroenen. De zon had vooral mijn echtgenote erg goed gedaan. Ze had al jaren pijnlijke gewrichten en kon door de pijn in haar schouder in Nederland geen auto meer rijden. Ze zat alleen maar thuis en ik op mijn werk, de kinderen waren al jaren de deur uit. De injecties die ze kreeg in haar schouder maakten het er niet beter op. Maar na korte tijd in Spanje knapte ze zienderogen op, reed in de auto en genoot weer van het leven. Het klimaat en ook het contact met oude vrienden die al een tijdje daar in Spanje woonden maakten van het leven in de zon een feest. Dus we zouden gaan verhuizen maar er was nog wel het een en ander te regelen.

Hans Oudendorp