Jan en Evelien Voogd zestig jaar getrouwd

Op donderdag 8 juli brak een feestelijke dag aan voor Jan en Evelien Voogd. Op die dag was het 60 jaar geleden dat hun huwelijk werd gesloten.

Door Wim van Tuijl

Zoals gebruikelijk kwam de burgemeester van Oegstgeest, Emile Jaensch, namens de gemeente op bezoek. Hij overhandigde het echtpaar een fraaie bos bloemen en bracht de felicitaties van de gemeente over. Jan en Evelien hadden ook schriftelijke felicitaties van de Koning en de provincie Zuid-Holland ontvangen. Er ontstond een levendig gesprek met de burgemeester.

Studentenfeest

Jan is in 1933 geboren in Delft en Evelien in 1937 in het voormalig Nederlands-Indië en wel op Surabaja. “Als kind heb ik tijdens de Japanse bezetting in kampen gezeten; een zware tijd”, herinnert Evelien zich. “Na de oorlog keerden we terug naar Nederland en gingen in Delft wonen. Ik woonde vlakbij Jan, maar het bleef vooralsnog bij het weten van elkaars bestaan. Jaren later toen Jan en ik studeerden, veranderde dat. Jan ging naar een studentenfeest en moest een vrouwelijke introducé meenemen. Zijn keus viel op mij. Het feest werd de basis van onze verkering. De vonk sloeg over en op Tweede Kerstdag 1956 kregen we echt verkering”, vertelt de nog zeer vitale Evelien. Na hun huwelijk trok het stel in bij een tante van Jan, die aan de Rijnsburgerweg woonde. 

Later verhuisde het echtpaar voor vijf jaar naar de Hoge Woerd om uiteindelijk 35 jaar een fraaie woning aan opnieuw de Rijnsburgerweg te betrekken. Sinds 1995 wonen Jan en Evelien in hun huidige woning aan de Rhijngeesterstraatweg. Imponerend is de grote en rijk begroeide tuin. “Ik zocht een tuin met een huis”, grapt Evelien. “Tuinieren is mijn grote hobby”, onderbouwt ze de keuze. Ondanks hun leeftijd is er geen sprake van verhuizen, want ze wonen hier met veel genoegen. “Met hulp van ‘onze Sjaak’, die elke week een keer komt tuinieren en ook de inzet van enkele kleinzoons, lukt het prima om hier te blijven”, zegt Evelien.

Medische loopbaan

Jan vertelt dat hij na zijn studie geneeskunde aan de Universiteit van Leiden geen praktiserend arts is geworden. “Ik ben in 1964 afgestudeerd en ook gepromoveerd”, onthult hij. Ik was werkzaam bij het toenmalige Academisch Ziekenhuis Leiden (nu LUMC, red.) bij de afdeling Neuroanatomie. Hier bestudeerde ik de werking van de hersenen. Ik heb daar tot 1985 gewerkt en ben daarna als hoogleraar gaan werken op hetzelfde vakgebied aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Daar doceerde ik anatomie over het menselijk lichaam aan studenten Geneeskunde en deed ook allerlei onderzoek op neurowetenschappelijk gebied. 

In 1998 ging ik met pensioen, maar kijk terug op een heel prettige loopbaan”, geef Jan tevreden aan.

Tuin- en landschapsarchitect

Evelien: “Ik heb mijn studie biologie niet geheel kunnen voltooien vanwege de geboorte van onze oudste dochter. In die tijd bestond de kinderopvang nog niet. Ik wijdde mij aan de opvoeding van onze drie dochters, waarvan er helaas één op te jonge leeftijd is overleden. 

Nadat de kinderen op de basisschool waren, ben ik niet alsnog gaan afstuderen. Ik had een buitengewone liefde voor natuur en tuinieren. Via opleidingen werd ik tuin- en landschapsarchitect. Op dat gebied lagen mijn talenten, die ik volop in praktijk heb gebracht. Ik heb heel wat opdrachten voor tuinontwerp van mensen in Oegstgeest gekregen. Kortom, ik zie wat dat betreft terug op een mooi maatschappelijk leven.”

Verbondenheid

“Wat ons al zolang met elkaar verbonden houdt”? De klik die we bij onze serieuze kennismaking kregen, bleef behouden. We voelen elkaar goed aan. Als echtpaar kregen we kinderen en hebben we inmiddels zes kleinkinderen. Feiten die ons huwelijk tot een succes hebben gemaakt”, besluiten Jan en Evelien.