Medicijnen met een gat er in.
Medicijnen met een gat er in.

Oegstgeestenaar in Spanje - Punten sparen bij de apotheek

Column

Hier in de regio Benidorm is op elke straathoek een apotheek (pharmàcia) met een om aandacht schreeuwend groot groen kruis van knipperend neon. Een aantal is 24 uur per etmaal open en ze verkopen echt van alles, van rolstoelen tot medicijnen voor huisdieren. Een aparte drogist is er eigenlijk niet.

De apotheek/drogist in ons dorp is juist weer geopend, tweemaal zo groot geworden, omdat de prensa (boekwinkel) ernaast de deuren voorgoed had gesloten. Het is een prettige zaak met ook een Nederlandse apothekeres, ooit geboren op Java.

Elke veertien dagen moet ik medicijnen halen voor mijn echtgenote en dat zijn heel wat doosjes als je negen pillen per dag moet slikken. Gelukkig heb ik van onze Spaanse huisarts een recept voor een heel jaar en we hoeven niets bij te betalen, geen eigen risico en geen eigen bijdrage, niets. Er wordt wel elke maand een aardig bedrag van ons pensioen en onze AOW ingehouden door het CAK, dat dan weer wel. Het CAK maakt ons geld over naar het Spaanse ziekenfonds, als het goed is.

We hadden ons wel willen bijverzekeren voor behandeling in privé-klinieken, daar werken Nederlandse artsen en je bent erg snel aan de beurt. Maar de ziektekostenverzekeraars willen alleen gezonde mensen goed verzekeren, dus dat ging niet met negen pillen per dag. Het grappige is dat enerzijds onze apotheek een zeer moderne zaak is met veel beeldschermen en computers, maar anderzijds knippen ze nog steeds de streepjescode met een klein schaartje uit de doosjes, plakken die op een declaratieformulier dat naar het Spaanse ziekenfonds wordt gestuurd. Een administratie uit de vorige eeuw. Je hebt thuis dus allemaal doosjes met een groot gat erin! Maar men is doende om die administratie te moderniseren, werd me verteld, alleen niet wanneer. 
Bij de medicijnen die je zelf moet betalen knippen ze niet, gelukkig zijn medicijnen niet duur in Spanje. Je spaart ook punten bij de apotheek! Als je genoeg gespaard hebt mag je bij wijze van spreken iets leuks uitzoeken in de winkel. We hebben ooit allemaal een elektronisch pasje van de apotheek ontvangen. Bij elke aankoop vragen ze naar je pasje, ze kunnen dus precies zien wat je allemaal hebt gebruikt aan het eind van het jaar en ook de vlooiendruppels voor de poes tellen mee voor je puntentotaal! 


Oegstgeestenaar in Spanje

Net als vorig jaar schrijft journalist Hans Oudendorp in juli en augustus een zomercolumn voor de Oegstgeester Courant over het leven in Spanje. Hij woont er al heel wat jaren en schrijft er voor het Nederlandstalige weekblad 'Hallo' dat aan de Costa Blanca verschijnt. Onder de titel 'Oegstgeestenaar in Spanje' laat hij een weer aantal onderwerpen de revue passeren die op z'n minst opmerkelijk genoemd mogen worden.
Hans Oudendorp (1947) is van geboorte Hagenaar maar bewaart de mooiste herinneringen aan Oegstgeest. Hij vertelt daarover: "Op de Puch naar de HBS (examenklas 1965) in de Kagerstraat, 's middags met vrienden biljarten in café Emmelot aan de Geversstraat, zaterdags naar dansles bij dansschool Style aan het Wilhelminapark en na afloop dwars door de pikdonkere Leidse Hout om je dansmeisje thuis te brengen. Af en toe was ik mijmerend te vinden bij het geboortehuis van Jan Wolkers in de Deutzstraat omdat 'Terug naar Oegstgeest' natuurlijk op mijn boekenlijst stond." Na die school vervulde hij achttien maanden zijn militaire dienstplicht. Hij werd na de dienst aangenomen als stagiair bij het ministerie van Defensie, trouwde en kreeg twee kinderen. Hij werkte bij de directie Dienstplichtzaken en later bij de directie Communicatie en Voorlichting van Defensie en woonde jarenlang met zijn gezin in de Pieter Molijnlaan in Oegstgeest. Schrijven bleek een leuke hobby, 25 jaar was hij redactievoorzitter van De Scheepsbel, het personeelsorgaan van de Koninklijke Marine Den Haag, Oegstgeest en Wassenaar en schreef daarnaast voor het Leidsch Dagblad en het Leids Nieuwsblad. Na 37 jaar nam hij in verband met de gezondheid van zijn echtgenote ontslag bij Defensie en vertrok naar Spanje, waar hij freelance ging werken als journalist. De artistieke genen zaten in zijn bloed, zijn vader maakte glas-in-lood en werkte parttime bij Atelier de l'Art van Edward Dullaart in de Dorpsstraat.

Afbeelding

Uit de krant

Uit de krant