Loslaten
De kaarten met gelukkig nieuwjaar wensen lagen nog op tafel. Maar ruim een week na de jaarwisseling overleed mijn moeder. 96 jaar oud. Ze overleed niet zomaar, daar moest ze wel wat voor doen. Stoppen met eten en drinken. Je kunt echt té oud geworden zijn. Na het hele proces van dichtbij meegemaakt te hebben weet ik dat zij een heldendaad heeft gepleegd. Pff.
Wie een van zijn ouders heeft verloren, zeker als het de laatste was, weet dat het een heel proces is om hem of haar los te laten. Hoe je relatie met hen ook was, goed, matig of uitgesproken slecht. Leven met de herinnering, hoe die ook was; goed, matig of slecht. Of van alles door elkaar. De navelstreng is definitief doorgesneden en mij rest echt niet anders dan verder te gaan zonder moeder die op de achtergrond meekeek en meeleefde. Hoe ze dat dan ook wel of niet uitte.
Er is meer om los te laten dan je ouders alleen als je onbelast verder wilt leven: het ikje dat van alles wil en vindt, erkenning zoekt. Geestelijk leraren, van alle stromingen houden ons dat voor; van Jezus tot en met de Boeddha. Je ikje. Het is een spirituele oefening die om volharding vraagt om dat ikje af te bellen en te komen bij de kern wie je werkelijk bent.
Ik heb ontdekt dat verhuizen daarbij helpt. Echt waar. Wij gaan in het voorjaar kleiner worden, dus er moet flink opgeruimd worden. Een uitdaging als je van een huis met drie verdiepingen verhuist naar een appartement met 3 kamers. Het eerste ritje naar de gemeentewerf zit er al op. De mini-biebs in het dorp hebben we verrijkt met afgedankte boeken en over de papierbak zal ik maar zwijgen. Maar hoezo een spirituele oefening? Nou, ik ontdekt dat nogal wat spullen en paperassen die door mijn handen gaan een verlengstuk van mijn ego blijken. Ze kunnen me belangrijk doen voelen; dat deed ik toch allemaal maar, en hiervoor werd ik beloond. De realiteit is dat ze gewoon staan te verstoffen op een plank, gewoon omdat we er de ruimte voor hebben. Als we ze bewaren zullen onze kinderen die spullen en paperassen ooit achteloos in de kliko gooien. Lekker belangrijk! Zij willen zich alleen maar de vader of moeder voor ogen halen die wij waren voor hen. Niet al die zogenaamde prestaties.
Kleiner gaan wonen? Na nog een aantal ritjes naar kringloopwinkel en gemeentewerf gaat het ons prima lukken.
Mieke Kerkhof- Scheenaard