Op 11 januari kwam burgemeester Emile Jaensch langs om Cees en Ank te feliciteren. | Foto Willemien Timmers
Op 11 januari kwam burgemeester Emile Jaensch langs om Cees en Ank te feliciteren. | Foto Willemien Timmers Foto: Willemien Timmers

Cees en Ank Pieterse zestig jaar getrouwd

Algemeen

Op 3 januari 1963 gaven Cees Pieterse en Ank van Hecke voor de burgerlijke stand en direct daarna in de kerk hun ‘ja woord’ om samen verder door het leven te gaan. Zestig jaar later is het paar nog steeds samen. Op woensdag 11 januari kwam burgemeester Emile Jaensch langs om namens de gemeente Cees (85) en Ank (81) te feliciteren met hun diamanten huwelijk.

Door Wim van Tuijl

Tijdens het gesprek van de burgemeester met het nog zeer kwieke echtpaar passeren de jaren van dit lange huwelijk de revue. Cees is geboren in Noorden en Ank in het nabijgelegen Nieuwkoop. Ze hebben elkaar leren kennen tijdens dansevenementen, die in de omliggende dorpen van Nieuwkoop plaatsvonden. De serieuze kennismaking was later. “Voor het 25-jarig huwelijksfeest van mijn ouders werd verwacht dat je met een partner kwam. Ik vroeg Ank. Vooraf liet ik haar kennismaken met mijn ouders op het moment dat mijn moeder jarig was. Na het feest viel de definitieve klik”, vertelt Cees.

IJskoude bruiloftsdag

Op 3 januari 1963 vond de huwelijksvoltrekking plaats. Het was een ijskoude dag tijdens de beruchte winter van 1963. Het was zo koud dat volop auto’s reden over de Nieuwkoopse Plassen. Zelfs de Noordzee was bevroren. Nooit meer zou er een zo’n strenge winter volgen.


Cees en Ank woonden aanvankelijk in Noorden. Hij werkte bij het Laboratorium voor Elektronische Ontwikkelingen voor de Krijgsmacht (LEOK), in Oegstgeest. Dit defensieonderdeel is naderhand gesloten en in 1985 verhuisd naar TNO in Wassenaar. Na de sloop is daar het bedrijventerrein De Boeg verrezen. Vanwege de afstand keken Cees en Ank uit naar woonruimte in de buurt. Inmiddels waren er drie kinderen (Marjon, Harry en Rob) geboren. Naderhand kregen de kinderen aanhang en inmiddels zijn er zes kleinkinderen. “We kregen woonruimte in Oegstgeest toegewezen en verhuisden naar de Zonnebloemlaan, waar we nog steeds met veel plezier wonen”, aldus Ank. Hij bleef zijn gehele werkzame leven bij dezelfde werkgever werken. Ank zou na het huwelijk geen vaste baan meer hebben. “Dat was in die tijd gewoon. De gehuwde vrouw stopte met werken en werd huisvrouw. Voordeel is dat moeder altijd thuis is als de kinderen uit school komen”, zegt Ank. Naderhand had Ank enkele adressen waar ze huishoudelijk werk deed. Op 57-jarige leeftijd ging Cees met pensioen.

Volop vrijwilligerswerk

Stilzitten was er voor Cees niet bij. Hij zette zich maatschappelijk volop in met het verrichten van vrijwilligerswerk. Ik deed veel stencilwerk voor de Rooms Katholieke kerk in Oegstgeest, onder andere voor de zangkoren. Daarnaast regelde hij vervoer voor kerkgangers als dat nodig was. Voor de persoonsalarmering van de voormalige SWOO, thans Radius, verzorgde hij het onderhoud van het systeem. Voor verpleeghuis Wijckerslooth reed hij zeventien jaar op de rolstoelbus. Ook was hij een aantal jaar bestuurslid van de Stichting Recreatie en Vervoer. Van 2001 tot en met 2015 organiseerde hij de rolstoelvierdaagse in Oegstgeest.
Op dit moment is Cees nog als vrijwilliger betrokken bij het onderhoud van de begraafplaats bij de Rooms Katholieke kerk.
Het vele vrijwilligerswerk is niet onopgemerkt gebleven. Hij ontving in 2009 een Koninklijke Onderscheiding. Trots laat hij het album zien met foto’s van deze plechtigheid: stille beeldende getuigen van dat mooie moment.
Hij vertelt door de jaren heen kippen en konijnen te hebben gehad. Bijen hadden ook zijn interesse. Niet minder dan 25 jaar was hij imker. Nu heeft hij nog steeds een volkstuin.
Ank was maatschappelijk eveneens actief. Twintig jaar is zij vrijwilligster bij Wijckerslooth geweest. “Ik deed allerlei bezigheden, onder andere het halen en brengen van cliënten voor evenementen in de recreatiezaal.” Ze vertelt 40 jaar in het dameskoor van de kerk te hebben gezongen.

Nog steeds sportief

Het jubilerende echtpaar houdt van wandelen. Ank: “We hebben onder meer 23 keer een vierdaagse gelopen, onder andere in Nijmegen en Limburg. Ook hebben we twee keer de strand-zesdaagse van Hoek van Holland naar Den Helder afgelegd. Bovendien hebben we de Elf Stedentocht in Friesland gewandeld. We wandelen nog steeds. In de omgeving hier en rond onze geboorteplaatsen maken we tochten van rond de tien kilometer.” Het is representatief bewijs voor de vitaliteit van het echtpaar. Het feit dat ze nog steeds met de auto de twee ver weg wonende kinderen bezoeken (Bolsward en Panningen) ondersteunt dit gegeven. “Wel overnachten we daar dan, omdat in één dag op en neer me te vermoeiend is geworden”, geeft Cees aan.


Grote verre vakanties zijn niet aan hen besteed. We zijn meestal in Nederland gebleven. We zijn wel een paar keer in Duitsland en Oostenrijk geweest”, voegt Cees er aan toe. Vooral Oostenrijk vinden ze een prachtig land.

Op zaterdagavond 7 januari hebben Cees en Ank met de (klein)kinderen ter ere van het huwelijksjubileum gedineerd in Het Alternatief in Voorhout. “Een zeer geslaagde avond”, memoreert het echtpaar in koor.

Afbeelding
Afbeelding