Verbinding
In het buitenland noemen ze een gemeente met meer dan 25.000 inwoners al snel een stad. In Oegstgeest zeggen we dat we in een dorp wonen. In een dorp zijn er veel activiteiten die voor verbinding zorgen: sportclubs, verenigingen, buurtactiviteiten, wat niet al, teveel om op te noemen. Kijk maar eens naar de wekelijkse agenda in de Oegstgeester Courant. Ik vraag aandacht voor twee zaken die voor verbinding zorgen en zeker versterkt kunnen worden.
De wekelijkse markt
Sinds mensenheugenis is er weekmarkt op dinsdag aan de Lijtweg. Als je er loopt lachen een veelheid van kramen je toe. Met teksten als Beter best, kaas van Cors Overdevest, Kibbeling, Loempia, Verse Bretonse Sardines, De warmste bakker van de markt, Wills Notenbar: voor elk moment van de dag, Kukeleku.
De markt is gezellig, je ontmoet er mensen van alle rangen en standen, de marktkooplui zijn aardig en betrokken, er is een praatje voor iedereen, je wisselt de laatste nieuwtjes uit. Er is echt contact.
Alleen, de markt vergrijst: komen er wel voldoende jongere klanten? Komen er wel voldoende mensen van buiten Oegstgeest hier hun wekelijkse boodschappen doen?
Er is een veelheid van kramen op allerlei gebied. De verscheidenheid van producten is goed, maar neemt wat af: het is vooral een foodmarkt. Sommige kramen verdwijnen en vinden geen opvolgers, zoals bijvoorbeeld de reformkraam.
Er is zeker ruimte voor uitbreiding, voor een stoffenkraam bijvoorbeeld, een kraam voor sieraden, tassen, voor dagaanbiedingen, goede doelen acties. Een watertappunt mag eigenlijk ook niet ontbreken.
De markt is een aantal jaren geleden verzelfstandigd. De marktmeester werd vervangen door marktmanagers. Op zich een goede zaak. Maar er zijn knelpunten, over parkeerproblemen, over uitbreiding. Is de verbinding met de gemeente nog goed, wordt het niet eens tijd voor overleg?
Mijn sportieve dochter heeft me geleerd: ‘je moet water drinken vóórdat je dorst krijgt’. Dan ben je iets vóór, voordat het te laat is. Het is tijd voor overleg met de gemeente over knelpunten, uitbreidingsmogelijkheden en ideeën over de toekomst. Om de markt aantrekkelijk te houden. Hier ligt volgens mij een taak voor de nieuwe wethouder met zijn mensen.
Buurtborrels
Direct na de zomervakantie ontspringen ze als bloemen op de eerste warme lentedag: de buurtborrels. Eind augustus/begin september op vrijdagavond, zaterdag of zondag worden op plekken in ons dorp delen van straten en pleinen afgesloten. Dan vieren de bewoners hun Rentree. Dat ze elkaar weer zien na de zomervakantie, vakantieverhalen vertellen, kennismaken met nieuwe bewoners, buurtcontacten hernieuwen: hoe heette die vrouw of man ook alweer, wat wilde ik eigenlijk altijd aan haar of hem vragen, wat kunnen we samen doen, zetten we een buurtapp op of schaffen we die juist af? Een buurtborrel is een ideale laagdrempelige sociale activiteit, voor jong en oud en prima voor de mix. Voor de contacten, de buurtnieuwtjes en zaken die in de wijk spelen. Het is altijd gezellig, sfeervol en versterkt de banden. Met veel jonge kinderen in de straat betaalt de gemeente zelfs de kosten van het springkussen. In sommige straten is het zo'n succes dat er al over Kerst- en voorjaarsborrels wordt gesproken.
Dit succes is een aanmoediging en stimulans voor inwoners van straten, wijken en buurten waar dit nog niet gebeurt. Zeker nu oude buurten verjongen en in nieuwe wijken steeds meer ouderen komen wonen.
Dat levert volgend jaar ongetwijfeld veel nieuwe buurtborrels op. Met drank of met een kopje koffie of thee. Als het maar verbindt.
Harry Vissers
vissers.harry@planet.nl