Vertrouwen
Vakantie. Campingstrandje aan het Orthameer in zonnig Noord-Italië. Ziet u mij daar al lekker in mijn ligstoeltje relaxen? Aan de oever zie ik een jongetje staan van een jaar of vier met zwemvleugeltjes om zijn dunne armpjes. In het water zijn vader die watertrappelend zijn armen spreidt. Spring maar! Het jongetje denkt kort na, kijkt in de ogen van zijn vader en springt! Natuurlijk vangt papa hem op. Wat is het mooi om naar vertrouwen en liefde te kijken. De volgende dag zie ik de hond van de campingeigenaresse zijn voorpoten om haar benen slaan. Op zijn achterpoten en zijn voorpoten om haar heen geklemd kijkt hij haar vol verwachting aan. Aai me nog een keer! Natuurlijk doet ze dat. Dat zie je allemaal als je de tijd hebt, zoals in de vakantie. Liefde, vertrouwen. De basis van een leven zoals het volgens mij is bedoeld. Waarop geloof in God mag berusten. Of hoe je God ook noemen wilt. Liefde. Vertrouwen. Harmonie. Wat voor leven heb je, als die elementen ontbreken of je er niet aan over durft te geven?
Ik ken mensen die vol wantrouwen zijn. Zich niet aan een ander durven toe te vertrouwen. Echt nooit van die oever zullen springen. Niemand de sleutel van hun huis durven geven. Niet durven pinnen, want misschien grist iemand het uit mijn hand. Ook al is hen dat nooit overkomen. Niet durven geloven dat iemand het goed met hen meent. Het ligt misschien aan de nieuwsberichten die maar zelden verslag doen van positieve gebeurtenissen.
Je mist veel als je niemand (meer) vertrouwt. Niet durft vertrouwen dat er een God is in wiens armen je kunt springen, die je een aai over je bol geeft. Nieuwe kansen, hulp, plezier, liefde. Natuurlijk gebruik je gezond verstand. Als je ongevraagd een telefonische verkoper aan de lijn krijg voor beleggingen kun je beter ophangen. Natuurlijk kan je vertrouwen geschonden worden. Dat is erg. Maar hoe mooi is het als je het weer voorzichtig herontdekt. Neem de tijd en kijk om je heen. En zie hoe het werkt. Daar heb je niet per se vakantie voor nodig. En luister eens naar het liedje Recht in de ogen, van Huub van der Lubbe dat hij zong met zijn band De Dijk. Hij somt alle ellendelingen van deze wereld nuchter op. Maar zingt dan: Maar kijk om je heen. Wij zijn er ook nog. Wij zijn met de meesten. Met mensen die snappen hoe je als vriend, door de verschillen heen, over de grenzen elkaar recht in de ogen kunt zien. God is in die aardige mensen te zien waarvan ik er echt veel meer ken dan naarlingen.
Mieke Kerkhof-Scheenaard