Afbeelding
Foto:

Brug de Zuchten - Politieke column

Volgend jaar moet-ie klaar zijn, de nieuwe brug over de Haarlemmertrekvaart tussen de wijk Poelgeest en de Oegstgeesterweg. Dat is dan 17 jaar nadat Oegstgeest en Leiden overeenkwamen dat deze verbinding er moest komen. Waarom moest het zo lang duren? Tijd om de voorgeschiedenis van dit kunstwerk door te nemen.

We spreken begin jaren ’90 als de gemeente Leiden haar oog op de Broek- en Simontjespolder laat vallen voor woningbouw. Oegstgeest is daar op zich niet tegen, maar heeft andere ideeën over de invulling. De Provincie Zuid-Holland voert de druk op, en dreigt de polder aan Leiden toe te wijzen. Na veel gesteggel, tot 7en met de Raad van State, komen de 3 partijen in een convenant overeen dat Oegstgeest de polder gaat ontwikkelen. Onder hoge druk ontstaat een “Ontwikkelingsplan”, met allerhande ambities, bijvoorbeeld op het gebied van duurzaamheid en autoluwheid. Er wordt ingezet op een station Merenwijk én een autotunnel ter hoogte van dat station – de kosten van de tunnel á €4,6 miljoen (prijspeil 2002) moeten uit de grondexploitatie van het nieuwbouwproject komen.

Dan blijkt in dat de NS niets in een station ziet, want het ligt te dichtbij Leiden Centraal. De vraag dient zich dan aan of die tunnel dan nog zin heeft, vooral omdat Poelgeest als autoluwe wijk is gepland. Leiden houdt voet bij stuk, en verwijst naar het convenant. Oegstgeest wil er vanaf, ook omdat de grondexploitatie in 2002 diep in de min schiet. Bewoners roeren zich, en stellen terechte vragen bij deze Kafkaiaanse toestanden. Uiteindelijk wordt via een commissie het bindend advies gegeven de tunnel niet te realiseren, en in plaats daarvan een brug over de Trekvaart.

We schrijven dan 2006, een nieuw convenant schrijft voor dat Leiden de brug ontwikkelt. Nu heeft onze buurgemeente geen haast, en lange tijd gebeurt er niets. Als het bestemmingsplan moet worden gewijzigd, maken omwonenden bezwaar. Een lange juridische strijd volgt, waarbij het plan diverse malen moet worden aangepast. Uiteindelijk volgt in 2021 groen licht, en kan de bouw van de brug worden gestart.

Als raadslid maak ik tussen 2002 en 2008 alles van dichtbij mee. Mijn analyse is dat het powerplay van Leiden en Zuid-Holland onze gemeente tot keuzes hebben gedwongen, waar zij later spijt van krijgt. Had de brug vanaf dag 1 in het Ontwikkelingsplan Poelgeest gezeten, dan had dit veel frustraties gescheeld. Omwonenden hadden geweten waar ze aan toe waren, de brug had beter kunnen worden ingepast en de wijk veel eerder ontsloten, ook met het OV.

Volgend jaar wordt deze Brug der Zuchten opgeleverd, laten we proberen er toch nog een feestje van te maken…


Niels van Weeren


P.S. Wie meer gedetailleerde achtergrondinformatie wil lezen, verwijs ik naar het webarchief www.schaasberg.nl/poelgeest

Niels van Weeren in zijn tijd als raadslid