Hemelvaart
Het is het meest onbekende christelijke feest: Hemelvaart. Wat vieren we dan eigenlijk? Volgens de traditie vieren we dat Jezus veertig dagen na zijn opstanding met Pasen, verticaal opstijgt richting God op een wolk. Logisch, toch? Want God bevindt zich in de hemel en de hemel bevindt zich boven de aarde. In die tijd heel gebruikelijk: de Romeinse keizers werden vergoddelijkt en via een wolk belandden ze op de Olympus bij de andere goden. Maar deze voorstelling van zaken staat haaks op ons huidige wereldbeeld. We hebben nu een hele andere voorstelling van de kosmos: we hebben sinds kort zelfs beelden van zwarte gaten. Moeten we Hemelvaartsdag dus maar afschaffen?
Wat mij betreft moet je tradities nooit zomaar loslaten, maar is wel de uitdaging hoe je er betekenis aan geeft. Wist u dat de islam ook een hemelvaart kent? Lailat-ul-Meraj (Hemelvaart Mohammed) staat voor de nacht waarop de profeet Mohammed spiritueel opsteeg tot in de hemel en bij Allah een plaats kreeg. Op zijn weg naar Allah ontmoette de profeet achtereenvolgens Adam, Abraham, Mozes, Jezus en andere profeten. Het doel van deze spirituele ten-hemel-stijging was om de status van Mohammed te bevestigen. Dat raakt wel aan de christelijke betekenis van de hemelvaart van de Heer. Het heeft iets te maken met status.
Volgens de traditie vieren we dat Jezus nu zit 'aan de rechterhand van God', ook natuurlijk weer niet letterlijk op een stoel. Maar wel als beeld dat hij, als ik hem erken als koning, macht over mij uitoefent. Welke macht? De macht van de liefde die mij omvormt. We vieren dat de kosmos geen grote onverschillige angstaanjagende leegte is, maar dat diepste hartslag van het universum de Liefde is.
Zoals Dante in zijn Goddelijke Komedie beschrijft. Na zijn beschrijving van de hel (Inferno) en de louteringsberg (purgatorio) beschrijft hij het paradijs (paradiso). 'Het is de liefde die de zon en de andere sterren beweegt' zingt hij.
Van die beweging van de Liefde kunnen wij deel uitmaken. 'Blijf in mijn liefde' zegt Jezus bij het afscheid van zijn vrienden. Ze gaan verder 'met zonder Jezus'.
Rian Veldman