Gemeente, investeer in kennis van en waardering voor cultuur
In het televisieprogramma Buitenhof van 23 januari gevraagd hoe het staat met een nieuwe bestuurscultuur, antwoordt oud-kabinetsinformateur Johan Remkes dat dit een containerbegrip is. Het heeft onder veel meer betrekking op de verhouding tussen overheid en burger, onderstreept hij, alsook op de parlementaire cultuur – waarvan hij zegt niet vrolijk te worden.
Rijst de vraag of een bestuurscultuur met nieuw elan ook ruimte biedt aan een respectvol publiek debat inzake cultuur, dat wil zeggen musea, theaters, concertzalen enz. – deze voorondersteld niet-essentiële sector. Waarom heerst in Nederland minachting voor cultuur? De bekende schrijfster Nelleke Noordervliet in deze krant: “Cultuur heeft in Nederland nooit een vooraanstaande plaats ingenomen.” En aangezien hier “geen traditie is in publieke waardering voor en kennis van cultuur worden kunstenaars al snel gezien als profiteurs.” Hoezo? Kunstenaars van alle pluimage zijn van teen tot kruin betrokken op maken en ontwikkelen. Dit is dikwijls een hard, veeleisend, niet zelden pijnlijk alsook tijdrovend proces van verdieping en onderzoek. Ieder succes daarin is een momentopname. Maken leert denken, het is niet andersom. In een bureaucratie waarin managers en politici de toon zetten, denkt men evenwel in vormen waarin uitzonderingen niet passen – tenzij die in het systeem kunnen worden gedrongen. Opdat zij een zaak, kwestie of oplossing in bezit kunnen nemen. Met de kunsten gaat dit niet. Zo is dit nog eens gebleken bij de uitvoering van de rijksbijdragen voor de lokale, culturele infrastructuur verdeeld onder gemeenten, in twee fasen bij elkaar nu 196 miljoen euro. Zijn gemeenschapshuizen, erfgoed, theaters en musea – zeg maar stenen – rijkelijk voorzien, hoogontwikkelde kunstenaars – deel uitmakend van de verbeelding van de samenleving – zijn ‘en masse’ in de kou gezet. Gemeenten ontberen immers de kennis en knowhow inzake kunst en cultuur en zijn bovendien overbelast als gevolg van groeiende begrotingstekorten, mede als gevolg van al wat hen de laatste jaren door parlement en regeringen in de maag is gesplitst. Daarom is een jaar terug in deze rubriek de suggestie gedaan Cultuurfonds Oegstgeest – een uniek burgerinitiatief – te belasten met de uitvoering van de door de rijksoverheid verstrekte coronasteunpakketten. Echter, dit past blijkbaar niet in het bureaucratische vormdenken, met een onuitgesproken beroep op autonomie van gemeentebesturen doorgaans. Overigens zat de Zondagmatinee in Cultuurhuis De Paulus niet eerder zo mudvol. Het niet weg dat Muziekkamer Oegstgeest met een nauwkeurig overzicht van de kosten en baten in 2021 kennelijk moet wachten tot het een ons weegt alvorens zij uit het tweede coronasteunpakket door de gemeente wordt gecompenseerd.
Lucien Knoedler
Zebrapaden
Waarom neemt de gemeente geen snelheidsbegrenzende maatregelen bij de zebra’s op de president Kennedylaan? De inrichting van de weg nodigt niet alleen uit om te hard te rijden maar de meeste automobilisten nemen niet de moeite af te remmen voor de zebra’s, laat staan dat ze een voetganger de gelegenheid geven over te steken. Het is te hopen dat de nieuwe gemeenteraad maatregelen neemt om de snelheid te remmen door de inrichting van de weg te veranderen of drempels te plaatsen voor de voetgangersoversteekplaatsen. Het is nu levensgevaarlijk, zeker voor oudere mensen.
Martine Janssen