Afbeelding
Foto:

Socratische raadsvergadering

Kansloos. Hoe goed het principe van een socratisch gesprek ook is, de raadsvergadering leent zich er niet voor. Daar willen partijen zich graag onderscheiden of afzetten van andere partijen. Zeker wanneer die in het andere kamp zitten; coalitie of oppositie.

Het socratisch gesprek leent zich daarentegen wel uitstekend voor de eerder door mij bepleite burgerraad of -commissies van bewoners die door loting zijn gekozen. Lees bijvoorbeeld op decorrespondent.nl het artikel 'Niet alleen verkiezingen, maar ook loting: zo vernieuwen 76.000 Belgen de democratie' van David van Reybrouck.


Wat houdt zo’n socratisch gesprek precies in? “Een socratisch gesprek is een gemeenschappelijk denkgesprek waarin we onderzoeken wat we denken en waarom. Deelnemers leren goed te luisteren en eerst te vragen naar feiten in plaats van beweringen. Het socratisch gesprek is erop gericht de praktijk van samen werken en leven te verbeteren. Het is geen discussie waarin wij onze mening verdedigen, maar een gezamenlijk onderzoek waarin we met elkaar op zoek zijn naar ‘wat het geval is’ en onze woorden en ideeën scherpen aan die van anderen. Daardoor scheppen we tevens de mogelijkheid om een gemeenschappelijke visie te creëren”. Bron is hetsocratischgesprek.nl.

In Oegstgeest en veel andere kleinere gemeenten, lees bijvoorbeeld het artikel “Wat heeft IJsselstein nog te zeggen over IJsselstein?” in de NRC van afgelopen weekend, speelt de vraag over regionale samenwerkingen en wel of niet fuseren met een of meerdere andere gemeenten. De bewoners willen bijna allemaal dat de gemeente zelfstandig blijft. Fusie is ook niet per se de oplossing voor problemen als financiën, niet goed functionerend ambtenarenapparaat en een slecht functionerend en dus op te heffen Servicepunt071. Maar wat dan wel? The best of both worlds bestaat hier niet. Dus de gemeente en haar inwoners moeten dan ook een offer willen brengen voor die zelfstandigheid. 


Meer middelen bij een beter bestuur. Dus de bereidheid om meer belasting te betalen en het invoeren van burgerraden door loting zouden een mogelijkheid zijn. Hiermee wordt de kloof tussen burger en politiek c.q. bestuur ook geslecht. De vraag is of de Raad en het College van B&W het lef heeft om die stap te zetten. Ik betwijfel dat ten zeerste. Hogere belastingen vinden inwoners nooit leuk en rond verkiezingen durft geen enkele partij zoiets te bepleiten. En het instellen van burgerraden wordt ook een lastige, want daarmee zouden raadsleden en wethouders mogelijk het idee hebben dat zij toegeven dat de huidige structuur onvoldoende goed functioneert.

Wie heeft de ballen om de "impasse” te doorbreken. Vaak zijn dat nieuwe partijen. Maar bij gelijkblijvende structuren overleven zeer weinig van die nieuwe partijen. De eerste Oegstgeester partij die de burgerraad durft te introduceren maakt mijns inziens een goede kans om te grootste te worden en geschiedenis te schrijven.


Arjen Pels Rijcken