Strooigoed
Deze tijd van het jaar is de tijd van strooigoed. Tot 5 december, dan houdt die regen van lekkernijen weer even op, tot het volgende jaar. Laat ik dit keer wat strooigoed uitdelen met onderwerpen die de aandacht verdienen. Je kunt het aanpakken en ervan proeven.
Burenruzies
De plaatselijke politie heeft mij wel eens verteld dat zij het vaakst wordt ingeroepen bij burenruzies. Waarbij ze sussen, ophelderen, verzoenen, bemiddelen, vaak tijdelijk oplossen. Tv-programma’s als de Rijdende Rechter zijn niet voor niets zo populair: we smullen ervan, want we zien in die burenruzies ook stiekem een beetje van ons beperkte zelf terug.
‘Voorkomen is beter dan genezen meneer’, zegt de politie dan, ‘er zou iets moeten zijn dat vooraf kan helpen burenruzies te voorkomen’.
Relatie gemeente en buren
De gemeente geeft subsidie voor buurt- en straatborrels en stimuleert Lief & Leedstraten om de sociale samenhang in de directe woonomgeving te versterken. Dat zijn prima initiatieven, ter preventie van mogelijke burenruzies en versterking van de onderlinge samenhang.
Wat op dit moment nog ontbreekt zijn goede regelingen voor de relatie tussen de gemeente en de buurt en buren, bijvoorbeeld bij bouw en vernieuwbouw van woningen, scholen, nieuwe inbouwwijkjes in bestaande bouw. Gewoon betrokkenen op tijd op de hoogte stellen, vroegtijdig overleggen over de gevolgen, buren erbij betrekken want voor hen verandert er nogal wat aan hun woonomgeving en -genot.
Zo kunnen we planschade en claims op woonschade voorkomen, of in ieder geval beperken. En de cohesie in wijk en buurt versterken.
Een ombudsvrouw voor Oegstgeest
Er woont veel deskundigheid in Oegstgeest, op velerlei gebied. Dat is goed en gunstig. Voor de betrokkenen en voor de gemeenschap. Wordt die deskundigheid wel gebruikt als het nodig is bij de oplossing van maatschappelijke vragen, waarbij de gemeente is betrokken? Over vraagstukken die bij jou in de buurt spelen?
Regelmatig tref je een houding aan bij het gemeentebestuur van ‘de (al dan niet deskundige) burgers maken het ons alleen maar lastig. Ze verlengen procedures, jagen ons op kosten en staan de uitvoering van onze plannen in de weg. En als inspraak en betrokkenheid dan echt moet, dan hebben we nog de Participatienota’.
Die nota regelt de inspraak van burgers. Een dikke nota. Ook na stevige lezing kom je er niet achter wat er met je mening, opvatting of deskundigheid wordt gedaan.
Mijn advies: maak juist gebruik van kennis en ervaring, verbeter de besluitvorming, dat kost soms een beetje extra tijd en moeite, maar bespaart ook veel kosten en gedoe achteraf.
En: stel een ombudsman aan. Of liever, een ombudsvrouw. Leg die vraagstukken aan haar voor en zij zorgt voor een zwaarwegend en deskundig advies. Of voor een voorstel tot verbetering van de besluitvorming. Dat kan parttime, hoeft niet zoveel te kosten, maar levert wel veel op. Dit lijkt mij nou een mooi punt om op te nemen in het Collegeprogramma voor de komende raadsperiode 2022-2026.
Ik hoop dat het strooigoed heeft gesmaakt en je op ideeën heeft gebracht.
Harry Vissers