Coby van der Voet veertig jaar in dienst bij Dierenkliniek Rijngeest
dieren n “Je staat er niet elke dag bewust bij stil, maar veertig jaar is natuurlijk een hele tijd. Ik ben blij dat ik dit dankbare en mooie werk nog steeds kan en vooral mag doen”, zegt de 66-jarige Coby van der Voet. In september was zij veertig jaar in dienst bij de AniCura Dierenkliniek Rijngeest aan de President Kennedylaan in Oegstgeest. Hoewel ze inmiddels gepensioneerd is, werkt ze nog altijd twintig uur in de week in de kliniek als baliemedewerker. “Het contact met dierenbezitters, van wie ik sommigen al tientallen jaren ken, is voor mij onbetaalbaar.”
“Ik ben dol op dieren en was er altijd al mee bezig. Zo werkte ik eind jaren zeventig met paarden op een manege in Warmond. Door hun toenmalige dierenarts, Ype Krol, werd ik in 1981 gevraagd om in de door hem opgerichte dierenkliniek te komen werken. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. En zo ben ik erin gerold. Er waren toen nog geen opleidingen tot dierenartsassistent. Alle kennis heb ik opgedaan in de dagelijkse praktijk. In 1993 kwam ik aanmerking voor de overgangsregeling voor geregistreerd paraveterinair”, zegt Coby. Ze vond de wisselingen van werkgevers de meest spannende momenten. “In maart 1982 kwam de praktijk in handen van Rob Duijn en later werd het een maatschap met Dirk Jan Brandt. In 2012 namen dierenartsen Ad en Sandrine Jonkers het stokje over van Rob Duijn. Ik had natuurlijk al bijna dertig jaar voor Rob en Dirk Jan gewerkt en ik had mezelf voorgenomen te vertrekken als ik niet met de nieuwe eigenaren door één deur zou kunnen. De uitkomst is bekend: Ik vind het fijn dat ik het met allebei mijn werkgevers zo goed kan vinden.”
Voor Coby waren de steeds verdergaande automatisering en het werken met de computer de grootste veranderingen in vergelijking met jaren geleden. “Ik was nog gewend om met kaartenbakken te werken en opeens ging alles digitaal. Daarnaast is de praktijk in de loop der tijd natuurlijk ook gemoderniseerd. Hadden we eerst alleen een röntgenapparaat; nu hebben we geavanceerde onderzoeksapparatuur, waaronder een CT-scan. Hierdoor zijn we in staat om nauwkeuriger en beter diagnoses te stellen en operaties en complexe behandelingen zelf te doen. Vroeger moesten baasjes met hun dier daarvoor naar specialistische klinieken in Utrecht of elders. Nu hoeft dat in veel gevallen niet meer. De kwaliteit, dat mag ik rustig zeggen, is hier altijd al heel hoog geweest. We hebben absoluut meerwaarde. Daar ben ik trots op.”
Coby heeft het nog altijd prima naar haar zin in de kliniek. "Ik was een beetje manusje van alles en verrichtte allround werkzaamheden, onder meer in de operatiekamer. Nu zit ik het grootste deel van de tijd achter de balie, maar doe ik ook bestellingen. Het leuke van baliewerk is het contact met mens én dier. Ik ben zowel een dieren- als een mensenmens. Sommige baasjes komen hier al met hun vijfde of zesde generatie hond. Die mensen ken ik en met een aantal heb ik echt een band. Er zijn ook cliënten die speciaal naar mij vragen. Dat doet me goed en ik vind het fijn om mensen te helpen en van goede adviezen te voorzien. Een van de leukste dingen vind ik de variatie en de verschillende mensen die je ontmoet. Dat maakt iedere dag weer bijzonder.”
Voor Coby is het einde van haar loopbaan voorlopig nog niet in zicht. "Nou, als ik zeventig ben is het denk ik toch wel mooi geweest, maar zeg nooit nooit. Ik heb altijd veertig uur per week gewerkt, dus is het fijn dat ik nu nog maar twintig uur werk. Zo heb ik meer vrije tijd en kan ik meer thuis zijn. Samen met mijn man heb ik thuis nog de zorg over een mini-dierentuin. Bij ons thuis lopen Dazzle de hond, Gijs de kat en ook nog wat kippen en vogels rond. Zelf ga ik ook graag met de hond wandelen. Lekker uitwaaien aan het strand. En 's zomers zit ik het liefst op de boot met mijn neus in de boeken. Een bucketlist heb ik niet. Gewoon gezond blijven en samen leuke dingen doen waar het kan. Meer heb ik niet te wensen.”
