Jan Pietersz Sweelinck (1563-1721) | Portrtet Henk Hellman
Jan Pietersz Sweelinck (1563-1721) | Portrtet Henk Hellman Foto: Henk Hellman

Camerata Trajectina viert Sweelinck in De Paulus op 17 oktober

muziek n Zondag om 16.00 uur klinkt in De Paulus het muzikale leven van Jan Pietersz Sweelinck. Spectaculair, dankzij de vijf zangers en vijf instrumentalisten van Camerata Trajectina. Deze zaterdag 400 jaar geleden overleed Sweelinck immers, de meest invloedrijke componist die Nederland voorbracht. Kaarten zijn verkrijgbaar bij de Rijnlandse Boekhandel en via muziekkamer-oegstgeest.org.

Door Lucien Knoedler

Camerata Trajectina is Het Muzikale Geheugen van Nederland. In tal van pakkende theatrale voorstellingen wekt het sinds 1974 zestiende en zeventiende-eeuwse muziek tot leven. En de poëzie van beroemde dichters zoals Hooft, Bredero en Cats die melodieën gebruikten even goed in zwang bij soldaten en matrozen. Daarbij maken de Cameraten gebruik van de Nederlandse Liederenbank, een omvangrijke database opgebouwd door een van hen. Hun arrangementen zijn wetenschappelijk onderbouwd, heel speels en stijlbewust tegelijk. Maar prijkte Sweelincks beeltenis tot de euro op het 25-guldenbiljet, niets stoffelijks rest van hem. Zijn graf in de Oude kerk van Amsterdam is geruimd, zijn huis dertig jaar geleden afgebroken, zijn orgel in de achttiende eeuw vervangen, op wat notenbalkjes na geen manuscripten. Al wat hij componeerde, raakte zorgvuldig gekopieerd dan wel in druk over Europa verspreid en werd pas veel later grotendeels getraceerd en bijeengebracht. Aangezien hij kennelijk wijselijk zweeg te midden van de godsdiensttwisten die dagen geen dagboek laat staan brieven. 


Een van de zeldzame ooggetuigenverslagen is dat van dominee Willem Baudartius: "Ik herinner me dat ik eens met een paar goede vrienden bij meester Jan Pieterszoon Sweelinck op bezoek was. Hij begon klavecimbel te spelen en ging daarmee door tot omstreeks middernacht. Hij speelde onder andere het liedje De lustelijke mei is nu in de tijd, dat hij op wel vijfentwintig manieren varieerde, nu eens zus, dan weer zo. Toen wij opstonden om afscheid te nemen vroeg hij ons nog even te blijven om nog een stuk te horen, en nog een stuk. Hij kon er niet mee ophouden omdat hij in een uitstekend humeur was, en vermaakte ons, zijn vrienden, maar ook zichzelf”. Sweelinck ten voeten uit. Toch zal hij niet in vergetelheid raken, mede dankzij Camerata Trajectina waarvan kernlid Nico van der Meel weer in topvorm is.