Behoud van Groencorridor met Hofbrouckerpark (vervolg)

Opnieuw komt het behoud van het Hofbrouckerpark in de gemeenteraadsvergadering(en) deze maand oktober. Het gaat er weer om of de Groencorridor vanaf het Oegstgeesterkanaal via Hazenboslaan, Hofbrouckerpark door naar Poelgeest wordt behouden voor het welzijn van al die Oegstgeesters in het LV-centrum en omgeving óf dat een projectontwikkelaar op een zeer winstgevende plek in Oegstgeest met hoogbouw kan beginnen.

Volgens B&W zou het verouderde bestemmingsplan voor het Hofbrouckerpark – met een compleet vervallen grondslag, t.w. de in 2014 opgehouden gecentraliseerde zorg – voldoende zijn voor het vernietigen van de groencorridor met park, dat waarachtig door de gemeenteraad expliciet was vastgelegd in de Structuurvisie in 2005. Daar groenbehoud voor bewonerswelzijn nog aanzienlijk belangrijker is geworden dan toen, had bestemmingsplan-herziening mogen worden verwacht. Maar nee, alléén het ondoorzichtige gedoe van B&W met projectontwikkelaars over de veel geld opleverende park-hoogbouw ging door. 

B&W’s aanpak van het Hofbrouckerpark is onbegrijpelijk. Ons bewonerswelzijn in-en-om het LV-centrum is ermee gemoeid. Goede volksvertegenwoordigers zijn begaan met bewonersbehoeften. Zo riep raadslid Mandema in 2019 in een vlammend pleidooi op tot groencorridorbehoud. Nog kortgeleden benadrukte ons lid Anton de Vilder uit het Aert van Neslaan-appartementencomplex in deze krant hoe meer dan ooit ons welzijn verbonden is met groenbehoud in de LV-centrumbuurt. 

Na alle geheimzinnigheid en het uitblijven van het aan de Raad ter afweging voorleggen – wél of géén behoud van Hofbrouckerpark cf. geldende Structuurvisie – komen B&W nu met een niet-onderbouwde projectontwikkelaars- “schadeclaim” om naar het lijkt te proberen de groencorridorvernietiging alsnog door te drukken. 

We gaan ervan uit dat door ons gekozen raadsleden – begaan met bewonerswelzijn – de geldende Structuurvisie laten gaan boven projectontwikkelaarsbelangen. De komende verkiezingsprogramma’s zullen duidelijkheid geven over wie de echte vertegenwoordigers zijn van de bewoners in deze veruit dichtst bewoonde buurt van Oegstgeest. 

Vereniging Hofbrouckerpark/Hofwijck - Hofbrouckerpark@mail.com 

Een ander geluid

Het aanhoudend pleidooi voor meer groen in Oegstgeest ontaardt in amechtig gezeur. We hebben hier in het centrum het Wijckerslootbos en langs de Rhijngeesterstraatweg voorbij het gemeentehuis aan weerszijden Endegeest en Rhijngeest, twee grote en mooie wandelbossen. Oegstgeest is hartstikke groen; in tuinen en straten staan bomen bij de vleet. Of we daar zo blij mee moeten zijn kun je je afvragen; sommige bomen druipen hinderlijk kleverig vocht. En waarom moet elke verdwenen boom vervangen worden?

Over groen hebben we in Oegstgeest niks te klagen (en soms dus wel). Dus ophouden met dat gejammer. Een ander geluid. Inderdaad!

B.V. Voskuil

Oegstgeest, zo lief!

Het was op de woensdag waarop de zomer werd ingewisseld voor de herfst. Er was een regenachtige ochtend voorspeld met zware buien in de middag. Mijn buurvrouw was tijdelijk gebonden aan een rolstoel en ik had aangeboden eens lekker te gaan winkelen in 'De Kemp'. Dan was ze er even gezellig tussenuit. In de middag scheen het zonnetje uitbundig en was er letterlijk geen vuiltje aan de lucht. Dus rollen met dat ding!

We keken onze ogen uit in de prachtige etalages met de nieuwe collectie najaarskleding. Ik kon de verleiding niet weerstaan voor een prachtige blouse en Edith ging voor een kekke broek met een mooi, rood vest. Terwijl we genoten van een kopje koffie kwam er een plensbui naar beneden.

Oef, wat dom. We waren op het verkeerde been gezet door de mooie blauwe lucht bij vertrek en hadden in ons enthousiasme niet aan regenkleding of een paraplu gedacht. Op hoop van zegen liepen we via de Terweeweg terug naar winkelcentrum Lange Voort. Daar was een passage en konden we eventueel schuilen als er een bui viel. Maar de weergoden laten nu eenmaal niet met zich spotten en op de Lijtweg werden we getrakteerd op een heftige plensbui met nota bene hagel. De boom (die al behoorlijk in herfststemming bleek) bood geen soelaas tegen dit natuurgeweld. Buuf was letterlijk sitting duck. Haar wollen stola werd drijfnat en in arren moede boog ik mij maar over haar heen, want ik had nog een regenjack aan. Ook dat bleek geen oplossing.

Opeens stopte er een grote, donkere auto. Een vriendelijke mevrouw opende haar raampje en vroeg of wij een paraplu konden gebruiken. Haar arm dook naar de achterbank en een opvouwbaar pluutje, met een kekke panterprint, werd overhandigd. "Maar ik kan dit straks niet teruggeven” murmelde ik nog enigszins aarzelend, in de hoop dat ze toch dit kleinood aan mij wilde overhandigen. Het was geen probleem.

Lieve weldoenster, de redactie van deze krant is op de hoogte van mijn adres. Ik had u zo graag middels deze weg het parapluutje aan u willen retourneren, maar ter hoogte van de parkeerplaats van winkelcentrum Lange Voort kreeg een rukwind (kracht 8) vat op uw bezit. Nadat alle baleinen in jubelstemming voorbijgingen aan de kraam van Kip en Rib, waren deze in dieptreurige stemming bij de ingang van de Passage.

Nogmaals, ook namens Edith mijn hartelijke dank voor dit genereuze en lieve gebaar. Lieve mensen, ze bestaan nog, ook in Oegstgeest.

Ans van Berge Henegouwen