Waar de raadsverkiezingen over zouden moeten gaan
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de oproep van mijn mede-columnisten aan de politieke partijen in Oegstgeest om zich uit te spreken voor of tegen een fusie met Leiden is onzin, ja zelfs een vorm van verlakkerij. De kwestie speelt op dit moment helemaal niet, noch vanuit Leiden, noch vanuit de provincie, noch vanuit het rijk. Sterker nog, de procedure voor de herbenoeming van burgemeester Jaensch (hoera!) is vrijwel afgerond, Oegstgeest blijft de komende jaren gewoon zelfstandig. Eigenlijk is het een doorzichtige poging van de VVD en Leefbaar thans Hart voor Oegstgeest om D66 alvast in een kwaad daglicht te zetten. Zij zijn immers tot nu toe als enige verklaard voorstander van zo’n fusie. Wellicht hoopt men ook dat PrO zich uit de tent laat lokken maar die hebben hier al lange tijd een zeer afgewogen standpunt over.
Waar zouden de verkiezingsprogramma’s dan wel over moeten gaan? Laat ik een voorzet geven. Ik ga er vanuit dat de politiek zich bezig moet houden met vraagstukken die onze en misschien wel vooral de toekomstige generaties aangaan.
Allereerst zullen de partijen zich moeten realiseren dat de bevolking veranderde, grotere verwachtingen heeft van de overheid ten opzichte van de markt. Steeds scherper ondervinden we dat noch de markt, noch wijzelf, in staat zijn de grote maatschappelijke problemen op te lossen. Zolang wij burgers ons primair consument wanen ligt het gevaar van collectief hedonisme op de loer. De corona-pandemie is nog niet ten einde of we consumeren weer tegen de klippen op. Vakanties, uitgaan, uit eten, het moet nu en veel. Niet voor niets noemt men ons de "gulzige generatie”. En we zijn zelf niet bij machte dit te keren terwijl we weten dat het verwoeste ecosysteem de allergrootste schuld is die we voor onze kinderen achterlaten. Alleen een gewetensvolle en verantwoordelijke overheid gesteund door dito partijen kan ons de noodzakelijke sturing en beperkingen opleggen. Maar zolang er partijen zijn die over klimaatbeleid en duurzaamheidsmaatregelen roepen dat het vooral haalbaar en betaalbaar voor onze generatie moet zijn zonder daarbij de enorme milieuschuld, de milieurampen en de onvermijdelijke toekomstige kosten te benoemen die we met zekerheid voor onze kinderen achterlaten wordt dat problematisch. Dit is niet nieuw, dit weten we allang. Een tweede thema zou de zich ontwikkelende maatschappelijke kloof en het gevaar van parallelle samenlevingen moeten zijn. Jaensch wees daar in zijn interview van vorige week ook al op. Oegstgeest kent niet alleen maar winnaars en willen we de sociale samenhang behouden dan zullen we volop moeten blijven inzetten op voldoende, betaalbare woningen, op goede sociale voorzieningen en het behoud van de publieke infrastructuur. Verhef zekerheid voor iedereen tot norm en laat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen, ook bij de gemeentelijke belastingen. Immers, geld moet rollen, maar waarom altijd naar boven? Tenslotte geldt het belang van de sociale samenhang vanzelfsprekend ook voor de komende statushouders. Die mogen wat mij betreft op een hartelijke ontvangst rekenen. Oegstgeest keert zich tegen iedere vorm van xenofobie.
Over deze onderwerpen zou het volgens mij bij de komende verkiezingscampagne moeten gaan.
Tim van Tongeren