Verkiezingskoorts
had Tim van Tongeren vorige week flink te pakken. In zijn column ging hij los op een initiatief van Hart voor Oegstgeest (HvO), de structuurvisie 2005 - 2020. Dit beleidsstuk voor de beperkte ruimte in Oegstgeest kwam tot stand met uitgebreide inbreng van de inwoners. Wellicht door zijn hoog opgelopen temperatuur maakte hij een vervelende vergissing. Anders dan hij suggereerde, zijn de mensen die de afgelopen 15 jaar nieuwbouw betrokken, wel welkom in Oegstgeest. In deze periode betrof het vooral nieuwe bewoners van de uitbreidingswijken in de structuurvisie: Poelgeest (laatste deel) en Nieuw-Rhijngeest. Prima dat deze dorpsgenoten enthousiast meedoen aan het dorpsleven inclusief de politiek. Een visie moet je geregeld actualiseren. Volgens de structuurvisie was er bijvoorbeeld geen verandering mogelijk in het hoogspanningsgebied. Nu het rijk ondergronds brengen van hoogspanning subsidieert, is heroverweging logisch. HvO vond voor actualisering geen gehoor bij andere partijen. Daardoor ontbreekt een evenwichtige visie op de indeling van de schaarse ruimte in Oegstgeest in woningen, bedrijven, winkels, scholen, zorginstellingen, parken, verkeerswegen, sportaccommodaties en recreatievoorzieningen. Beter ‘eerst denken, dan doen’ in plaats van ‘gewoon doen’ met het risico van een incident op elke locatie.Een tweede geval van besmettelijke verkiezingskoorts zagen we bij de opwelling van het gemeentebestuur om voortijdig kostbare tijd te steken in een (nieuw) zwembad in 2030. Over dit zwembad kan het gemeentebestuur best besluiten in 2026. Het college en de ambtenaren kunnen hun tijd beter besteden aan wegwerken van achterstanden bij liggende opdrachten van de gemeenteraad. Het volgend jaar te kiezen bestuur kan op een geschikter moment rekening houden met snel veranderende factoren. Zoals de sterk stijgende bouwkosten en het toenemende aantal inwoners door nieuwe woningen en ook meer mensen in bestaande woningen. Ook combineren met andere voorzieningen zoals een energie producerend crematorium, sociale woningen of een kick-up bad tegen politieke koorts kan de gemeente overwegen.
Meer aandacht voor sociale woningen is zeker nodig. Vooral voor het wegwerken van financiele obstakels. In een woonproject zorgen kopers van dure huizen voor betaalbare sociale woningen; dit lukt maar voor max 25%. Daarom moet de gemeente het spaargeld sociale woningbouw inzetten. En er zit perspectief in het door Tim van Tongeren gesignaleerde schuldgevoel van de voorbeeldpersoon die slapend rijk werd door de waardestijging van zijn woning. Burgers zoals deze voorbeeldinwoner kunnen een deel van hun meerwaarde inzetten voor sociale woningen. Met de op initiatief van HvO ingevoerde leningen voor woningstarters kan deze crowdfunding bijdragen aan betaalbare woningen. Bij de verkiezingen doen de inwoners er goed aan de waardevolle initiatieven van HvO mee te wegen. Zoals de actie in 2012 voor schuldverlaging toen de VVD, PrO en het CDA de schulden van onze gemeente hadden laten oplopen tot meer dan € 100 miljoen. In samenwerking met deze partijen leidde HvO’s initiatief tot halvering van de schuld.
Simon Vogel