Heb jij je rijbewijs wel?

Een tijdje geleden reed ik een rotonde op. Achter mij reed iemand zo hard de rotonde op dat hij bijna op mij botste. Hij toeterde keihard. Ik dacht: ‘Wat wil je nou?’ Ik reed verder. In mijn spiegel zag ik dat de man steeds kwader werd.


Eerst begon hij heel dicht achter mij te rijden en met zijn lichten te knipperen. Ik negeerde hem. Maar dat maakte hem nog kwader, want hij haalde me in en kwam voor me rijden. Toen remde hij opeens. Ik botste bijna tegen hem aan. Dat deed hij nog twee keer.

We kwamen bij een rood stoplicht. Hij zetten zijn auto schuin voor mij en blokkeerde de weg. Raampje open. “Heb jij je rijbewijs wel, idioot?”, zei hij terwijl hij naar zijn voorhoofd wees. Ik zag dat hij uit wou stappen. Gelukkig kwam er een andere auto achter mij staan. Hij bedacht zich en reed met gierende banden door het rode stoplicht weg. Ik moet eerlijk bekennen dat ik trillend achter het stuur zat. 

Volgens Tertoolen, verkeerspsycholoog van het Centraal Justitieel Incassobureau wijzen statistieken op dit moment op een sterke toename van agressie in het verkeer. “Het asociaal weggedrag past bij de maatschappelijke trend dat we altijd bezig moeten zijn. Nooit meer een rustig moment. Altijd online, altijd bereikbaar. Figuurlijk geven we altijd gas in ons leven.”

Deze gebeurtenis zet me aan het denken. Het is toch vanzelfsprekend dat je altijd bereikbaar bent? Maar wat levert je dit nu werkelijk op? In veel gevallen is stress het enige resultaat. Doordat je altijd bereikbaar bent sta je altijd ‘aan’. Een wijze monnik zei ooit tegen mij: “Altijd bereikbaar zijn, alles steeds sneller willen doen, waarom is dat zo’n dogma in onze tijd? De mens wordt innerlijk ziek als zijn leven steeds sneller gaat.”

Ik was slachtoffer van verkeersagressie. Ik neem me sindsdien voor het anders te doen. Vanaf nu rij ik niet meteen weg, wanneer ik in mijn auto stap. Ik wacht een minuut en luister naar een stukje rustgevende muziek. Of ik sta buiten mijn auto naar de vogeltjes te luisteren. Eventjes onthaasten voor dat ik wegrij. Want ik wil zelf geen dader worden als het over verkeersagressie gaat.


Pastoor Rochus Franken