Afbeelding
Foto: Willemien Timmers

Reces - maar de verkiezingen naderen

De raad is met reces. Dat is fijn voor hen. Even uitrusten om vanaf september in de verkiezingsstand voor maart te gaan.

De achterban van een partij, Hart voor Oegstgeest, is alvast begonnen getuige de recente Open Brieven in de Oegstgeester Courant. Het is in de afgelopen jaren rond de gemeenteraadsverkiezingen een bekend patroon geworden waar ik me ook wel vrolijk om kan maken. Met naar hysterie neigende overdrijving wordt getracht een beeld te schetsen dat het dorp, uiteraard door andere partijen dan HvO, naar de ratsmodee wordt geholpen. Het gaat dan uitsluitend om projecten die zouden kunnen leiden tot meer woningen in Oegstgeest. Dan wordt een oud beleidsplan, de Structuurvisie, uit de kast getrokken omdat dit volgens de briefschrijvers verdere bebouwing tot in de verre toekomst zou blokkeren. En anders is er nog het “Beschermd Dorpsgezicht” of de onmisbare natuurwaarden. Zij die sinds de afgelopen 15 jaar in een nieuwbouwwoning in Oegstgeest zijn komen wonen zouden zich bij de komende verkiezingen eens moeten beseffen dat zij door de pleitbezorgers van de Structuurvisie hier eigenlijk niet waren gewenst. Vooropgesteld, ook ik hecht aan een mooi, groen dorp en heb oog voor de historische betekenis van sommige panden. Maar uit de brieven stijgt voor mij te vaak het beeld op van de schuimbekkende oud-leraar Duits O. den Beste van Koot en Bie. Om bijvoorbeeld over het stuk tussen de Warmonderweg en de Lange Voort met om te beginnen de tienduizenden vierkante meters plastic van de hockeyvelden en daarna enkele stroken gras met een paar, inderdaad fraaie bomen te spreken van de “Groene Longen” van Oegstgeest vergt wel heel veel fantasie. 


Dat met de blokkade op woningbouw ook een enorme sociaal-economische ongelijkheid in stand wordt gehouden boeit kennelijk niet. Een simpel fictief voorbeeld. Stel, ik ben dertig jaar geleden in Oegstgeest komen wonen en kocht toen een woning van pakweg 330.000,- gulden. Voor die tijd een aardige hypotheek en goed voor slapeloze nachten. Toen kwam de euro en bleek ik een lening van €150.000,- te hebben. Zo'n woning doet in Oegstgeest nu qua WOZ, zeg €750.000,- Inmiddels netjes afgelost en rente betaald maar daarvan een flink deel terug van de belasting gekregen. Ok, een verbouwinkje en regulier onderhoud heeft ook wat gekost. Toch ben ik, nog steeds als voorbeeld, in die afgelopen jaren tijdens mijn slaap, heb ik niets anders voor hoeven doen, misschien wel €600.000,- rijker geworden. Met enige variatie zal dit voor de meeste huiseigenaren in Oegstgeest gelden. Had ik een Essentieel Beroep gehad, zij die zoals we hebben gezien echt belangrijk werk doen, schoonmaker, bezorger, vakkenvuller, verpleegkundige of buschauffeur, dan had ik in diezelfde tijd met veel geluk een huurwoning gehad met ieder jaar een huurstijging en inkomen dat langere perioden op de nul-lijn had gestaan. Mijn besteedbaar inkomen was achteruitgegaan en aan sparen was ik nauwelijks toegekomen. Met dit in het achterhoofd kun je op basis van enig rechtvaardigheidsgevoel en goed fatsoen toch alleen maar voor meer extra (sociale huur- en koop-)woningen in Oegstgeest zijn?


Tim van Tongeren