Wil van Elk neemt afscheid van de Oegstgeester Courant
pensioen n 66 is hij: ‘onze Wil’. En hij heeft besloten met pensioen te gaan. Niet alleen bij het Ministerie van Defensie (afdeling automatisering), maar ook bij de Oegstgeester Courant. Voor ons een groot verlies, maar voor Wil is het ‘mooi geweest’, en wij gunnen hem van harte zijn vrijheid samen met zijn vrouw Marian.
Als geboren Oegstgeestenaar, 23 maart 1954 in de wijk Buitenlust, kent hij alle hoeken en gaten van het dorp. En omdat hij, op zijn diensttijd na, niet uit Oegstgeest is weggeweest, weet hij precies wat waar gebeurde en wie er bij betrokken was.
In oktober 1971 ging hij werken bij het Marine Elektronisch Bedrijf (MEB – later MEOB) in Oegstgeest, waar hij door Oegstgeester Courantredacteur Antoon Koch gestrikt werd voor het schrijven voor het bedrijfsblad MEOBtiek, maar ook voor de OC. In 1985 stuurde hij voor het eerst stukjes in, en in 1998 kreeg zijn column ‘Oegstgeestigheid’ (later ‘Oegstgeestig’) een wekelijkse plek. Een paar jaar later, in 2001 kwamen er ook artikelen en foto’s van zijn hand in de Oegstgeester Courant. Daarna was hij niet meer weg te denken.
“Geweldig leuk om te zien dat mensen alle stukjes die je schrijft dan ook nog lezen”, zegt Wil breeduit lachend in de huiskamer in Haaswijk. “De reacties vond ik altijd het leukst. En heel eervol als je ziet dat jouw artikel met foto na jaren nog bij iemand op het prikbord hangt.”
Mooie ontmoetingen maakte hij mee. “Denk aan Louis van Dijk, Rita Reys en Joke Bruijs die optraden in het Witte Huis of De Gouwe. Ook heb ik staan praten met Jos Brink, Gerard Joling en Jomanda. Dat maak je alleen als fotograaf mee!”
Beroemd is Wil van Elk ook om zijn fotoreportages. Voor Koninginnedag, de poldercross, het Springkussenfeest, noem maar op. Overal was hij te vinden. Tot en met 2006 ook in Warmond, omdat dat nieuws werd meegenomen in de Oegstgeester Courant. De komst van De Teylinger veranderde dat. Hele dagen was Wil op pad voor de krant, en de redactie maakte graag gebruik van al zijn gezellige foto’s en gedetailleerde teksten.
Lieve Wil,
Je weet dat ik je in het afgelopen jaar al vreselijk heb gemist. Jammer dat je niet meer voor de Oegstgeester Courant op pad gaat – ook niet voor een Hertog Jan-biertje of twee. Heel erg bedankt dat je altijd klaarstond voor de krant en bij nacht en ontij bereikbaar was om nog even snel ergens een foto te maken en een stukkie te schrijven. Ik heb veel aan je te danken. Gelukkig mogen we nog van je archief gebruikmaken, want dat is een goudmijn voor wie herinneringen zoekt. Lieve Wil, het ga je goed! We gaan elkaar vast nog veel zien in het dorp.
Willemien Timmers
•••
Ik kan wel een hele krant vullen met anekdotes die ik met Wil heb meegemaakt maar de 1-april grappen die ik samen met Wil heb uitgedacht en uitgevoerd mogen niet ontbreken.
De eerste 1 aprilgrap was de aanvraag voor een helikopter platform bij Het Witte Huis en tot stomme verbazing van de wijkbewoners en actievoerders tegen dit plan stond er op 1 april een echte helikopter op de kruising voor Het Witte Huis. Deze echte helikopter hadden we vanuit België op een vrachtwagen ‘s nachts vervoerd naar Oegstgeest en voor de grap midden op de kruising geplaatst alsof hij net was geland.
De tweede grap was de afzetting van de Endegeesterlaan met tolhekken. Deze geweldige 1-aprilgrap haalde zelfs het landelijke nieuws.
Twee jaar later berichtten we dat de eiken- en beukenbomen in de Endegeesterlaan waren aangetast door de praglirpa-1 bacterie. Ze moesten gerooid worden in verband met vervaar voor omvallen. De gemeente vond het zo ernstig dat zij een contra expertise lieten uitvoeren door een duur bedrijf. Helaas begrepen zij, en heel veel bewoners van Oegstgeest, niet dat deze bacterie een omgedraaid woord was voor 1-april grap.
Aangezien toenmalige ambtenaren niet tegen humor konden, kreeg ik maanden later alsnog een rekening voor de leges kosten voor de aanvraag van de kapvergunning en de kosten van de contra expertise.
Als afleiding voor deze grap hadden we trouwens ook nog een mooi alternatief en dat was dat er een meerval in het Oegstgeester kanaal zwom. Op 1 april hebben we samen met bevriende duikers de Oegstgeesternaren laten schrikken met een nep meerval van twee meter die de duikers onder water lieten bewegen in het kanaal. Jaren later kreeg ik nog een jongedame op visite die nooit meer in het Oegstgeeester kanaal heeft gezwommen vanwege Wil zijn artikel en foto’s van deze grap.
Als laatste 1 april grap die ik samen met Wil heb bedacht was de oprichting van de LOHC. Deze club motorrijders (Leidsch Oegstgeester Harley Club) was gelieerd aan de Hells Angels en had van Ben Sondemeier zijn loods gehuurd in Nieuw Rhijngeest aan de Valkenburgerweg.
Op 1 april vond de feestelijke opening plaats onder aanwezigheid van een grote groep Harley Davidson motorrijders, de wethouder was aanwezig en aangezien het bestuur van de plaatselijke hockeyclub nogal verontrust hadden gereageerd zijn de motorrijders later op de dag nog even langs geweest bij de hockeyclub om de mop onder het genot van een biertje aan het bestuur uit te leggen.
Al met al heel veel leuke momenten met Wil meegemaakt in zijn rol als fotograaf en redacteur van de krant. Veel lof over zijn altijd enthousiaste en tomeloze inzet ten behoeve van de Oegstgeester Courant.
Bob van Ingen Schenau
•••
Altijd op de fiets of lopend met de camera in de aanslag zag ik je voorbij gaan. Elk evenement werd door jou vastgelegd. Je was en bent inmiddels een begrip; een BO'er (Bekende Oegstgeestenaar)
Toch leerde ik je pas persoonlijk kennen, toen ik in 2013 in het bestuur van de Oranjevereniging kwam.
Altijd konden wij (OVO) jou bellen voor een foto of een beroep op je doen als we (soms last minute) een foto uit jouw archief nodig hadden. Je stond altijd voor ons klaar. Op Koningsdag en 5 mei was je elk jaar van de partij. Ontelbare foto's heb je gemaakt van alles en iedereen. Je was ook altijd in voor een praatje. We gaan je missen als fotograaf, verslaggever en columnschrijver. Gelukkig niet als dorpsgenoot!
Dank je wel voor alles en geniet van je welverdiende pensioen!
Linda van der Zon- Bronsgeest
Oranjevereniging Oegstgeest
•••
Ik heb enorm goede herinneringen aan hem in mijn periode van raadslidmaatschap en wethouderschap.
Wendelien Tönjann
•••
Wil namens de Opa/Seniorenclub van golfclub O.G.C. wens ik jouw nog een fijne tijd.
En bedankt voor de prettige samenwerking in de afgelopen jaren.
Gé Brandhorst
•••
Gewoon een degelijke betrouwbare verslaggever en prima fotograaf.
Van zijn hart tot zijn grote teen.
Oegstgeest gaat hem missen,
Erik Rörsch
•••
Wat ik iedere keer dat ik Wil zag als ik hem tegenkwam met zijn camera, dat hij gelijk wist dat ik NIET op de foto wilde!
Hij zorgde er dan ook voor (vertelde hij me) dat hij de foto’s waar ik toch op stond, niet door gaf.
Veel respect dus voor mijn wens, echt een lieverd!
Milou
•••
Waar was Wil niet met zijn fototoestel?
Ik heb Wil leren kennen (denk ik) in mijn periode bij de Sportraad in Oegstgeest (vanaf 2003) en bij de opstart van het Sportcafé (2008) wat daaruit voortvloeide. Wil kende mij denk ik al als klein meisje van de familie Brussee uit de Korenbloemlaan.
Wil was regelmatig aanwezig op bestuursvergaderingen van de Sportraad, (stelde relevante vragen) en schreef hierover dan een stuk in de Oegstgeester Courant.
Ook bij het Sportcafé (bijeenkomst van sportbestuurders, ondernemers en politiek) liet hij nooit verstek gaan en legde hij alle bijeenkomsten met ‘een plaatje’ en een verhaaltje vast.
Een onverwacht fotootje maken van het bestuur van het Sportcafé of Sportraad? Ik belde en Wil was al onderweg…..
Wil kwam ik in de jaren daarna overal tegen, waar was hij niet? Om maar even iets te noemen: Op Koninginnedag en later Koningsdag, bij dodenherdenking, bij de uitreiking van de Sportprijzen, op Facebook met foto’s van vanalles, in de OC met zijn Oegstgeestigheid, op festivals in Oegstgeest, bij de brandweerdagen, bij sportwedstrijden van Fiks, in van Wijckerslooth bij leuke activiteiten, bij het Platform Voor Ondernemers Oegstgeest (PVOO), bij optredens en de Vrimibo in de Gouwe, bij het Springkussenfestival…
Teveel om op te noemen, ik vergeet nog de helft. Als ik belde of hij ergens een foto van wilde komen maken, sprong hij bijna direct op zijn fiets, hij kende geen ‘nee’.
Hij nam ook regelmatig ‘mijn pen’ over als ik een stukje moest schrijven voor het PVOO, maar niet aanwezig kon zijn op een borrel. Ook daar was Wil trouwens een graag geziene gast en legde hij alle bijeenkomsten vast met zijn trouwe camera.
Vorig jaar in de zomer heb ik nog even gezellig met hem geluncht en heeft hij honderduit gepraat over zijn vroegere werk bij de Marine en nog veel meer.
Wil had aan mij geen gemakkelijke….. als ik een foto niet mooi vond waar ik op stond, dan vroeg ik hem vriendelijk, doch dringend, deze te verwijderen…. En dat deed hij dan direct, hoe fijn! Vaak kreeg ik ook persoonlijk wat foto’s doorgestuurd van mijn kids als hij die weer eens ergens had gespot en vastgelegd bij de sport of elders in het dorp, echt attent!
Ik ga Wil missen in de krant, maar ga ervan uit dat hij stiekem toch in Oegstgeest nog mooie foto’s blijft maken en als ik het hem vraag, dat hij dan gewoon weer op zijn fiets springt en alles weer met mooie foto’s vastlegt!
Dank Wil, voor alle jaren zo klaar staan voor heel Oegstgeest en dat je daarmee de OC zo mooi hebt gevuld met mooie verhalen en plaatjes!
Anneke Anholts
