Twee of drie

Ook de eerste maanden van 2021 zullen gekenmerkt worden door de lockdown. Nog steeds wil het coronavirus immers niet van wijken weten. Het betekent dat voorlopig veel sociale activiteiten vooral een digitaal karakter zullen hebben. Dat geldt ook voor de kerken. Er is inmiddels de nodige ervaring opgedaan met vieringen via streaming. Het leidt tot wisselende waarderingen. Voorop staat dat vrijwel iedereen blij is dat de moderne technologie toch nog enige betrokkenheid bij vieringen mogelijk maakt. Niet zelden zijn er ook volgers van buiten de eigen parochie of gemeente, zodat van enige verbreding spraken is.


Maar ook met deze moderne middelen blijft het behelpen. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat de betrokkenheid bij een viering anders is als je thuis achter je laptop zit. De afleiding van de eigen omgeving en de verleiding om te gaan multitasken maken al gauw dat de aandacht verslapt. Ik kan me dan ook voorstellen dat bij pastores de vrees bestaat dat op de duur de betrokkenheid van parochianen of gemeenteleden afneemt. Toen ik op kerstavond live inlogde op de viering van de parochie vanuit de Willibrordkerk zag ik dat er ongeveer 95-100 inlogs waren. Overigens hebben nog wel enkele honderden mensen de dienst op een later tijdstip gevolgd. Maar toch, een jaar geleden waren er op kerstavond nog drie diensten met wel 1000 bezoekers per keer! De sfeer en ambiance van een volle kerk met Kerstmis vallen online niet te kopiëren, hoe mooi het koor ook zingt en hoe inspirerend de pastoor ook preekt.


Het is moeilijk te voorspellen of de gevolgen van de lockdown blijvend zullen zijn. Gaan we weer terug naar het oude normaal, waar overigens ook al sprake was van sterk afnemend kerkbezoek, of komt er een nieuw normaal, met oplevend kerkbezoek (al dan niet aangevuld met digitale contactmomenten). Wie het weet, mag het zeggen. En misschien moeten we ook niet al te bang zijn voor een toekomst in kleiner kerkelijk gezelschap. Zei Jezus immers al niet: ‘als er twee of drie in mijn naam bijeen zijn, ben ik in hun midden’. En die twee of drie die zijn er wel, ook thuis achter de computer.


Koos van der Bruggen