Kwaadaardigheid in Oegstgeest
Door kwaadaardigheid overlijdt 1 op de 3 van ons aan kanker. Zonder dat ‘kankerfobie’ ons leven gaat beheersen, is het te hopen dat, mocht het onverhoopt je toch overkomen, je er op tijd bij bent zodat je alsnog genezen kan.
De meeste soorten kanker zijn niet zomaar te voorkomen. Er zijn uitzonderingen. Roken steekt daar indrukwekkend met kop en schouders bovenuit. Zo’n 8.600 longkankerdoden per jaar door roken. En dat is lang niet alles, want de tabaksindustrie vergt in Nederland jaarlijks 20.000 doden. Dat is elke dag een touringcar vol. Niet alleen doden door kanker, maar ook door doodsbenauwende hart-, vaat- en longziekten. Het is meer dan de sterfte door drank, drugs, alcohol, misdaad en verkeer bij elkaar.
Hebben we het ‘lev’ om sprankjes hoop uit te stralen?
Rokers zijn willens en wetens verslaafd gemaakt, het liefst voordat de jaren van het onderscheid aangebroken zijn. Begin je voor je twintigste, dan blijft 1 op de 2 langdurig verslaafd. Daarvan overlijdt de helft door het roken. Vaak niet als je jong bent, vaak wel als je nog te jong bent. Beweren dat dit een vrije keuze is, is achterhaald gebazel.
Vorige week was het ‘nieuws’ dat de tabaksindustrie supermarkten – misschien ook wel in Oegstgeest – met bonussen beloont als hun kankerzooi een mooi plekje krijgt in de schappen. En – nog idioter – soms nog meer bonus als extra goed wordt verkocht. De één zijn dood is de ander zijn brood. Cynischer kan niet.
De link met Kerstmis lijkt dan ver weg. Kerst als feest van Licht en allesomvattende Hoop. Redding van kwaadaardige, duistere machten, nog veel dieper en donkerder dan het rookgordijn van tabak alleen. Hebben we het ‘lev’ om sprankjes daarvan uit te stralen? Soms diepgelovig, soms super praktisch. Bijvoorbeeld door te zorgen dat Oegstgeester supermarkten echte levensmiddelen verkopen, geen middelen voor de dood.
Jelle Wesseling