Allerzielen
Echt goed nieuws kan je niet voor jezelf houden! Je wilt het met iedereen delen. Niemand hoeft het te missen. En er is goed nieuws dat ons besef te boven gaat, ook in Oegstgeest. Toch spreken de feiten mij tegen. Wat te denken van wereldwijd talloze slachtoffers van gebrek, ziekte en geweld. Soms heel dichtbij, als een innig geliefde de zee in loopt en verdrinkt, omdat het leven te zwaar was. Is Allerzielen dan niet een pover doekje voor het bloeden?
Het voelt onmachtig. Tuurlijk, we hebben heel veel mogelijkheden, maar het grote kwaad van dood, ziekte en geweld lossen we maar niet op. Dan is mijn ‘goed nieuws’ geklets toch klinkklaar gekakel in het luchtledige?
Toch niet. Er is verwachting, ver boven wat wij ooit kunnen bedenken, veel meer dan een genezing hier of een geboorte daar. Het gaat om de ultieme bevrijding van gebrek, angst, dood en pijn. Dat betekent dat we het buiten onszelf mogen zoeken bij Iemand. Gelukkig komt dat vaak naar ons toe, bijvoorbeeld via diverse kanalen. Zo ‘streamen’ onder andere de Gereformeerde Kerken van Oegstgeest wekelijks levend water om je te verfrissen via het Oegstgeester NGK-GKV YouTube kanaal.
'We mogen het buiten onszelf zoeken bij Iemand'
Ook in extreem slecht nieuws en intens verdriet gloort er zo maar hoop. Zo overleed dit jaar een door ons zeer geliefde en realistische, 51-jaar jonge vrouw*. Een verwoestende tumor blokkeerde haar spraak en uiteindelijk haar leven hier. En toch … Zeer velen werden juist door haar bemoedigd, omdat zij zong en getuigde van die hoopvolle verwachting met dit lied**:
‘Er zal geen rouw, er zal geen dood meer wezen,
nergens verdriet meer zijn,
de eerste dingen werden uitgewezen,
voorbij ging alle pijn.’
Jelle Wesseling
* Met toestemming van haar man hier genoemd. Binnenkort doen we samen een ‘bakkie pleur’. Dat vind ik ook goed nieuws …
** Uit gezang 114, Liedboek vK, 1973.