De Nederlands-Amerikaanse sopraan Katharine Dain en de Britse pianist Sam Armstrong. | Foto Hilde Verweij
De Nederlands-Amerikaanse sopraan Katharine Dain en de Britse pianist Sam Armstrong. | Foto Hilde Verweij Foto: Hilde Verweij

De wereldtop was zondag in De Paulus te bewonderen

muziek n “Een betoverend schone liedcyclus, in coronatijd tot leven geroepen.” Aldus Lidy van der Spek in het Leidsch Dagblad van 3 augustus tot slot van haar treffende bespreking van de Zondagmatinee in De Paulus de vorige dag. Daaraan toegevoegd: de Nederlands-Amerikaanse sopraan Katharine Dain en de Britse pianist Sam Armstrong horen tot de wereldtop, ze waren in Oegstgeest!

Door Lucien Knoedler

Kan men het nawoord in deze krant over dit fascinerende concert als een preek voor eigen parochie opvatten, de oren en ogen sperrende verwondering die even goed schrijver dezes zondag in De Paulus overstelpte en dit nog steeds, is in woorden nauwelijks te vatten. Zei Debussy niet: “Muziek begint waar taal eindigt”? Hij doelde op de deftige critici die pogen het geheim van zijn muziek te ontmaskeren. Een wonderkind in spe, toonde hij zich 10-11 jaar oud op het conservatorium van Parijs al een querulant. Je gaat niet een pop binnenstebuiten keren om proberen te snappen waarom een kind er zo dol op is, stelde hij later.

Componist en musicoloog Leo Samama zette in een instructieve voordracht vooraf aan het recital van Katharine Dain en Sam Armstrong uiteen hoezeer Debussy (1862-1918), en in navolging Messiaen (1908-1992), zich liet leiden door kleuren. Hij speelde op de prachtige vleugel in De Paulus maar een paar akkoorden om aan te tonen hoezeer door daarin maar één andere toon aan te raken de klankkleur verandert. Iedere andere toon doet er toe en zo ligt een oneindig wuft pallet in het verschiet. Samama was bevriend met Messiaen. Een compositieproces is best in woorden uit te drukken, dit doen componisten zelf ook. Vertolkers eens te meer. Gedurende meer dan vier maanden in quarantaine bij Katharine thuis in Zuid-Rotterdam hebben zij en Sam Armstrong al zingend en spelend wat afgedebatteerd. Om steeds dichter bij de kern geraken. Vorige maand hebben ze in Berlijn twee dagen hun licht opgestoken bij Pierre-Laurant Aimard, een van de meest markante pianisten vandaag, oogappel van Messiaen en de belangrijkste vertolker van diens oeuvre. Katharine Dain: “dit was een andere directe manier om nog dichter bij de intenties, de kleuren en de muziek te geraken”. Geen zee gaat ze te hoog. Armstrong en Dain zijn 31 januari weer in De Paulus, dan met klarinettist Lars Wouters. muziekkamer-oegstgeest.org