Sietske Steenbergen
Altijd boeiend om mensen te spreken die een duidelijke rode draad in hun loopbaan hebben. Sietske Steenbergen is daar een opmerkelijk voorbeeld van.
Door John Vroom
“Ik ben altijd een leergierig kind geweest en deed niets liever dan het lezen van boeken, tot groot genoegen van mijn ouders. Een zoet meisje dus en rond mijn negende wilde ik dan ook later schrijfster worden. Ik kan mij nog herinneren dat ik in een schriftje verhaaltjes schreef en op de andere pagina er een illustratie bij tekende. Als pubermeisje las ik graag historische romans en ook boeken over de Tweede Wereldoorlog. Ik ben dan ook na mijn middelbare school Geschiedenis gaan studeren aan de Universiteit van Leiden. Ik vond studeren heerlijk, wat mij de kans gaf om mijn kijk op de wereld te verbreden, waarbij het sociale aspect mij altijd heeft aangetrokken, omdat ik nieuwsgierig was naar de samenleving. Niet verrassend dat ik dan ook bewust koos voor de richting Sociale Geschiedenis. Na mijn afstuderen kwam de vraag wat ik met deze studie kon gaan doen. Had geen idee, maar wilde wel iets gaan doen waarmee ik maatschappelijk iets kon betekenen en mijn eerste sollicitatiebrief stuurde ik naar Reclassering Nederland, maar dat werd niets. Bij een detacheringsbureau kon ik een korte opleiding Consulent Sociale Zaken doen en met dat diploma op zak werd ik gedetacheerd in deze functie bij verschillende gemeentes, zoals Diemen, Maarsen en Zoetermeer, maar na acht jaar wilde ik meer doen dan alleen maar financiële middelen verstrekken en dat vond ik bij de Stichting Present in Leiden, waarbij ik vrijwilligers in groepsverband kon koppelen aan hulpadressen. Ik heb de Stichting mogen opstarten en kreeg daar te maken met een groot aantal interessante bijkomende aspecten, zoals fondsenwerving en public relations en heb dat negen jaar gedaan met veel plezier en toewijding. Maar toen de Stichting eenmaal stond en goed functioneerde, had ik het gevoel dat mijn taak volbracht was en was ik klaar voor een nieuwe uitdaging. Maar wat? Omdat ik één op één werken het meest boeiend vond, ben ik de opleiding Schuldhulpverlener gaan volgen en terwijl ik daar mee bezig was zag ik de advertentie voor Sociaal Makelaar in de Oegstgeester Courant en de omschrijving lezend dacht ik ‘Dat ben ik!’ en de rest is historie en ben in april 2019 in die functie in Oegstgeest in dienst getreden. Een heerlijke baan, waarbij ik de informele zorg en de formele zorg met elkaar mag verbinden en tegelijkertijd op een laagdrempelige wijze een soort ombudsvrouw mag zijn voor de Oegstgeester bevolking op sociaal gebied. En wie weet ga ik ooit nog eens een boek schrijven, dan is de cirkel weer helemaal rond”.Tja Sietske, heel opmerkelijk!
Heb jij ook een opmerkelijk verhaal? Laat het ons weten! redactie@oegstgeestercourant.nl
