Op z’n mooist
Oegstgeest in het groen. Het is nu de mooiste tijd om er rond te lopen. Ook de tuinen komen in bloei. Heerlijk om daar tijdens wandelingen foto’s van te maken. Anoniem, nauwelijks herkenbaar door mijn lange haar en witte baard. Mijn fototoestel verraadt mij echter en af en toe volgt er een groet. Een van onze wandelingen, mijn vrouw loopt dapper mee, ging langs de vijver bij de Admiraal de Ruyterlaan. In het midden van de plas zwom moeder eend met een stuk of tien jongen die af een toe moesten klunen over het dikke kroos. Meeuwen vlogen krijsend over hen heen. Langs de kant zwom een andere moeder eend met drie jongen. Op de kant stond een reiger rustig te wachten tot ze dichterbij kwamen. Nog een meter en dan kon de reiger erbij. Maar plots vloog hij krijsend op omdat wij op anderhalve meter langsliepen. Moeder eend keek er nauwelijks van op. Een stukje verderop zaten twee woerden al te lonken naar haar. Wil van Elk