Vrijheid
Column
In dit bijzondere jaartal 2020 vieren we dat Nederland 75 jaar geleden bevrijd werd. En dat we sindsdien in Vrijheid leven, in het besef dat we samen verantwoordelijk zijn om Vrijheid door te geven. Het zou groots gevierd worden met bijzondere herdenkingen en evenementen zoals de maand van de vrijheid van 4 april tot 5 mei, waarbij de Vrijheid-express door het land zou rijden om verhalen op te halen en te brengen. Op 5 mei zouden er door het hele land Vrijheidsmaaltijden worden georganiseerd, waar wij Nederlanders samen een toost zouden kunnen uitbrengen op de vrijheid. Helaas moeten al die mooie plannen in de ijskast worden gezet. Voor hoelang weet niemand.
Het contrast kan niet groter, want hoe bizar is het dat we juist nu, in dit Vrijheidsjaar, minder vrij zijn dan wij- de generaties van na WO II- ooit geweest zijn? En dat wij allen nu onder een soort huisarrest staan, wat we in onze naarste dromen nog niet hadden kunnen bedenken?
Zelf ben ik helaas door ziekte geveld enkele weken aan huis gekluisterd, of het Corona is weten we niet, want er is te weinig testcapaciteit. Maar hierdoor ben ik meer dan ooit gaan beseffen wat een luxe het leven in Vrijheid is voor ons land en onze bevolking. Ik moet denken aan wat onze ouders en grootouders hebben doorstaan in WO11. De verhalen kennen we allemaal, maar echt beseffen wat oorlog is en wat oorlog met je doet, dat hadden we eigenlijk niet.
Tot nu.
Tot er een onbekend virus als een vloedgolf zich over de wereld verspreidt en duizenden levens neemt en van miljoenen mensen hun vrije bestaan aantast. Het besef dat we waarschijnlijk nog wel enige weken, zo niet maanden van onze Vrijheid beroofd zullen zijn, met alle sociale en economische gevolgen van dien, doet hopelijk velen beseffen wat een groot goed Vrijheid eigenlijk is!
Ik hoor mensen zeggen dat er in de oorlog veel saamhorigheid was en dat mensen elkaar juist opzochten. Maar dat is ons volkje nu niet gegeven. Geïsoleerd in onze mini-wereldjes proberen we zo goed en zo kwaad als het kan de tijd te verdrijven met spelletjes, lezen, Netflixen, tuinieren (wie een tuin heeft), thuiswerken, thuisonderwijs, klussen, knutselen, koken, fitnessen, bellen, appen, videoschatten etc. Wat deze periode voor ons mentale en fysieke welzijn zal gaan betekenen zal vast voer zijn voor vele wetenschappers, want een dergelijke wereldwijde crisis is ongeëvenaard.
Ondanks deze akelige situatie waar we voorlopig allemaal in vast zitten, hoop ik en met mij vast vele anderen, dat het gebrek aan Vrijheid, nu een Virus ons leven plat legt, ons zal doen beseffen hoe kwetsbaar wij zijn en hoe kostbaar onze Vrijheid eigenlijk is?
Onze kinderen die grotendeels in welvaart opgroeien met een keuzevrijheid die ongekend is, zullen zij gaan beseffen wat de waarde van Vrijheid is? Zullen zij gaan begrijpen waarom we koste wat het kost moeten voorkomen dat we ooit nog in een oorlog terecht komen? En zullen wij allen gaan beseffen hoe essentieel het is om goed voorbereid te zijn op een eventuele volgende wereldwijde crisis?
Ik heb goede hoop dat we sterker uit deze crisis komen: want velen hebben zich in korte tijd leren aanpassen aan een totaal ander bestaan. We leren wat het belang van goede hygiëne is ter verspreiding van ziektes, wat isolatie met ons gedrag doet, hoe belangrijk goede informatie en communicatie is, hoe cruciaal goede samenwerking is, wat cruciale beroepen eigenlijk voor ons betekenen, hoe groot de slagvaardigheid van ons goed georganiseerde land is, wat onze medici allemaal voor elkaar krijgen en hoe ongelofelijk belangrijk zij nu zijn voor ons bestaan, dat solidariteit en medemenselijkheid in onze volksaard verweven zit, maar ook welke creatieve kanten we hebben, hoe goed we kunnen improviseren als het moet en wat het is om rekening te houden met elkaar als je weken op elkaars lip zit? Maar misschien leren we wel het meeste van thuiswerken: dat thuiswerken minder werkstress betekent en minder files en frustraties en veel minder luchtvervuiling?
Maar bovenal leren we hopelijk dat Vrijheid allerminst vanzelfsprekend is. Dat Vrijheid iets is wat we moeten koesteren en waar we zorgvuldig mee om moeten gaan. Niets voor lief nemen, maar altijd in gedachten houden wat het betekent om ernstig beknot te zijn in onze Vrijheid, zoals nu.
Al kunnen we niet gezamenlijk 75 jaar Vrijheid vieren, het zou best eens zo kunnen zijn dat we van deze Coronacrisis meer leren dan van welk bevrijdingsfeest ook. Dat hoop ik van harte voor iedereen.
Marlene Simoons
Door John Vroom
Ik zag dat …
• een A4-tje op de winkelruit van planten- en bloemenzaak De Eglantier aankondigde dat de zaak zaterdag jl. voor het laatst open zou zijn en daarna definitief de winkel zou sluiten
• er momenteel veel zaken gesloten zijn in de winkelgebieden in Oegstgeest, maar dat er ook nieuwe initiatieven gestart worden om van de nood een deugd te maken, zoals Pizzeria da Rwin die nu alle pizza’s en pasta’s aanbiedt voor 10 Euro die afgehaald of bezorgd kunnen worden
• ondernemers uit andere gemeentes niet op hun handen blijven zitten, maar inderdaad van de nood een deugd maken zoals:
- Een dameskapper die doe-het-zelf haarkleur verfpakketten aan zijn klanten aanbiedt op basis van daar bekende haarkleursamenstelling
- Een bibliotheek waarbij je leenboeken via internet kan reserveren die afgehaald kunnen worden op een bepaald tijdstip
- Een damesmodezaak die op zondag per uur een vaste klant uitnodigt om de nieuwe zomercollectie persoonlijk te bekijken met een speciale relatiekorting
- Een Chinees restaurant dat nu ook maaltijden thuis gaat bezorgen na een telefonische bestelling en die laat bezorgen in samenwerking met de bezorgers van een ochtendkrant en hun bromfiets
- Een banketbakker die, als geintje gestart, taarten in de vorm van een toiletrol verkoopt, zo’n 200 per dag
Zakelijke nieuwtjes? Laat ze weten! redactie@oegstgeestercourant.nl
