Alle blije prijswinnaars bij elkaar. | Foto Willemien Timmers
Alle blije prijswinnaars bij elkaar. | Foto Willemien Timmers Foto: Willemien Timmers

Mooie bijeenkomst rondom gedichten basisscholieren

poëzie n De GGD had geen bezwaar en zo konden de prijzen voor de winnende gedichten van de gedichtenwedstrijd voor basisscholieren feestelijk worden uitgedeeld. Op woensdagmiddag 11 maart liep de Bibliotheek al vroeg vol met kinderen, hun ouders en grootouders; allen in spanning wie zou gaan winnen. Er waren immers 122 gedichten ingeleverd en van elke categorie waren gedichten genomineerd. Zeventien mogelijke prijswinnaars in totaal van de Montessorischool, Jenaplanscholen de Kring Rembrandt en Willibrord, Brede school de Vogels en De Hofdijckschool.

Koffie, thee, limonade en koekjes stonden klaar. Een hing een feestelijke spanning in de bibliotheek.

Jetteke Bolten, voorzitter van Cultuurfonds Oegstgeest, heette iedereen welkom en stelde de juryleden voor: Ronald da Costa, Frans Terken en Aafje de Bloois, alle drie deskundig op het gebied van poëzie. Aafje de Bloois is daarbij vooral gericht op het ritmisch verloop, zij is immers professioneel jazz-zangeres. Ronald da Costa las het juryrapport voor met de conclusie dat er eigenlijk alleen winnaars waren. Frans las alle namen van de genomineerden die er, op een enkeling na, allen waren. Ze mochten zelf hun gedichten voorlezen, maar voor wie dat niet wilde, deed Frans Terken dat.


Alle genomineerden werden beloond met een mooie oorkonde en een boekje van Plint dat al sinds 1979 poëzie en beeldende kunst op allerlei manieren onder de aandacht brengt. Aafje de Bloois reikte vervolgens de prijzen uit met voor elk een passend compliment, een boekenbon en een mooi ingepakt cadeau van de Rijnlandse Boekhandel.

Van groep 6 ging de eerste prijs naar Chloé Lebrin met het gedicht 'Mijn oom'; Sara Ferracina kreeg de tweede prijs met haar gedicht 'Groter worden met plezier'. Van groep 7 ging de eerste prijs naar Floor Snijder met 'AAAAAH ik groei'. De gedeelde tweede prijs ging naar Victoria Sgard met 'Veranderingen en herinneringen' en Timon Paardekooper met 'Cirkel van het leven'.

Van groep 8 was de eerste prijs voor Nynke Boerstra met haar gedicht 'Vriendschap' terwijl Jonas de Laat de tweede prijs binnenhaalde met zijn gedicht 'Alles verandert'.

Verrassend en ook hoopvol is het hoe onze basisscholieren de taal kunnen hanteren om hun gevoelens en ervaringen te verwoorden. En alleen al aan de maat van de prijswinnaars kon je zien dat het waar is wat Anke Kuypers dichtte: elke dag / een trede / hoger op een / onzichtbare trap / zo snel en / toch onmerkbaar / word je groter en ik snap / er niets van / hoe het kan maar je groeit / tot een persoon / het mooiste / alledaagse / het bijzonderste / gewoon.

Cultuurfonds Oegstgeest is trots op de nieuwe taaltalenten en blij met de medewerking van alle leerkrachten, de Bibliotheek en alle vrijwilligers.

De gedichtenwedstrijd voor basisscholieren wordt ('Als iedereen vriend wordt van Cultuurfonds Oegstgeest' aldus Jetteke Bolten) een tweejaarlijks evenement dat heel goed past in het idee Oegstgeest Schrijversdorp. "Jong geleerd, oud gedaan!"


Eerste prijs groep 6


Mijn oom

Toen ik er was was je weg,

met je grijze trui die jou niet paste.

Jouw grijze trui was te kort,

net als de tijd die ik met je doorbracht

nu is het tijd, ik ga weg.

in de groene jungle is het mooi er zijn bavianen en chimpansees.

Eerder kon ik niet voelen.

Nu voel ik dat ik gevoeliger wordt.

Ik verhuis met jouw grijze trui.

Ik vergeef je niet, zeg maar doei en ga weg.

Chloe Lebrin



Eerste prijs groep 7


AAAH!!! Ik groei!!!

Een roze hoodie die kon ik niet meer aan, en een koningsdag jurk die vond ik me echt niet meer staan.

De roze hoodie: veel te krap voor mijn hoofd, en de koningsdag jurk: het leek wel of ik erin werd gestoofd.

Eerst pasten ik het wel, maar nu zit het veel te knel. Morgen koop ik nieuwe kleren, dan voel ik me niet meer een potje gestoofde peren.

Alan mijn benen voel ik de laatste tijd veel pijn, mijn moeder zegt: groeipijn dat zal het zijn.

Mijn benen zijn net aardplaten, alleen doen ze bij mij pijn, (zucht...) wat kan dat vervelend zijn. Als ik op mijn kamer ben dan voel ik de pijn het meest, soms zo erg dan voel ik me net een gemuteerd beest :-(

Als ik wakker word voel ik het niet meer (pfoe...) wat een opluchting... Elke keer weer.

Floor Snijder