Cultuur
Vorige week belde ik de voorzitter van het Cultuurfonds Oegstgeest over een project waar ik zijdelings bij betrokken ben. Jetteke Bolten stond mij vriendelijk te woord. Ik had een verzoek waar het Cultuurfonds niet zonder meer aan kon meewerken. Want, zei zij, het fonds is ooit opgezet uit een burgerinitiatief maar er komen eigenlijk te weinig gelden binnen om iets wezenlijks te doen in ons dorp.
Wat blijkt, het merendeel van de Oegstgeester bewoners (waaronder ikzelf) weet niet dat de inwoners van dit prachtige dorp vanaf € 15 per jaar, geen geld (sic!), dit fonds tot een grotere hoogte kunnen brengen. Hoe mooi zou het zijn wanneer Cultuurfonds Oegstgeest het verschil kan maken in het lokale culturele landschap. Ik besloot direct om jaarlijks € 50 bij te dragen aan dit fonds en roep u allen op om ook een periodieke bijdrage te leveren aan dit prachtige burgerinitiatief. Ga naar cultuurfondsoegstgeest.nl/doneren. In Leiden kan men zien wat een volwaardig Cultuurfonds kan bereiken. Dat fonds heeft vele initiatieven mede mogelijk gemaakt. Bij een daarvan was ik zelf betrokken, Stichting Beelden in Leiden. Cultureel gezien is er in Oegstgeest best nog wat laaghangend fruit. Laten we dat samen plukken.
Dan iets geheel anders; de Leo Kannerschool. Waarom moet het zo ontzettend lang duren voordat er een beslissing wordt genomen? Het is toch al jaren bekend dat het huidige locatie aan de Hazenboslaan 101 niet meer voldoet? Natuurlijk, geld speelt een grote rol. Dat doet het altijd. Maar als lokale overheid hebben wij ook verplichtingen die nagekomen moeten worden. Bovendien kost het ook veel geld wanneer de besluitvorming jaren duurt. Zogenaamde opportunity costs. Volgens mij is er een aantal simpele oplossingen. Als de gemeente niet voldoende geld heeft om te investeren in een nieuw schoolgebouw dan kan er ook gehuurd worden, van de markt. Daarbij is het belangrijk te realiseren dat de basisregel luidt dat koop en huur van onroerend goed NIET aanbestedingsplichtig is. En nu hoor ik al meteen verschillende ambtenaren en bestuurders zeggen dat dit niet klopt. Nu heb ik zelf ooit een depotgebouw ontwikkeld dat een museum voor 25 jaar heeft gehuurd. Zowel de advocaten van de huurder als verhuurder hebben bevestigd dat dit niet aanbesteed hoefde te worden. En met een huurcontract van minstens 20 jaar zijn er voldoende partijen bereid om een schoolgebouw te realiseren. Bijkomende voordeel is dat de gemeente in zo'n geval ook geen kosten en zorgen heeft voor het onderhoud van het schoolgebouw. Een andere oplossing is om eerder marktpartijen vrijblijvend te betrekken in het gehele traject. De markt heeft de overheid veel te bieden en andersom heeft de overheid de markt nogal wat te bieden. In die samenwerking, die transparant moet zijn, komen de beste resultaten naar boven.
Arjen Pels Rijcken