Zendingshuis

17 september 2019, 04:31

Mijn eerste associatie met de zending stamt uit mijn lagere schooltijd. Op maandagochtend door de meester of juf een collectebus voor mijn neus gehouden. Ik had een kwartje meegekregen van mijn moeder. Die ging in de bus want dat was voor de zending. Dat was voor 'Oegstgeest'.

Zending en Oegstgeest zijn nauw verbonden. Maar in mei 1999 sloot het Zendingshuis haar deuren. Het Zendingshuis vertrok na ruim tachtig jaar van Oegstgeest naar Utrecht. Dat is dit jaar 20 jaar geleden. Wie nu rondom het chique complex van appartementen wandelt, kan zich amper voorstellen hoe groot de invloed van het Zendingshuis in Oegstgeest geweest is.
Er is niet voor niets een hoofdstuk aan het Zendingshuis gewijd in de Canon van Oegstgeest. Heeft u zich bijvoorbeeld wel eens afgevraagd waarom een deel van de De Kempenaerstraat geen winkels kent en alleen woonhuizen? Dat komt door het Zendingshuis. Het Zendingshuis verkocht stukken grond aan particulieren voor de bouw van woningen aan de De Kempenaerstraat en de Warmonderweg. Maar men stelde wel als voorwaarde dat er geen horeca of winkels mochten komen. Vandaar.
In de oorlogstijd heeft het pand diverse functies gehad. Eerst werden er Rode Kruis-soldaten gehuisvest, toen de Nederlandse Opbouwdienst, daarna de Luchtbescherming en een zuigelingenconsultatiebureau. En in december 1942 werd het een ziekenhuis omdat het Diaconessenhuis van Leiden erin trok.
Er werd veel gediscussieerd in het Zendingshuis. Heel veel. Een van de medewerkers van toen zei het als volgt: "In geen ander huis in Nederland zijn mensen zo met elkaar in gesprek gekomen over geloof en twijfel, nergens is zo kritisch over koloniale politiek en onafhankelijkheidsstreven gediscussieerd zonder elkaar te verdoemen, en nergens anders dan op deze plek hebben mensen uit zes continenten zo ervaren dat de zoektocht naar het eigen zelf slechts in harmonie met anderen kan worden volbracht.''
Duizenden protestanten zijn daar voorbereid op hun werk 'overzee'. Later kwamen er ook gasten en studenten uit de Derde Wereld zoals kerkleiders, theologen, predikanten en het toekomstig kerkelijk kader. Het Zendingshuis groeide uit tot een internationaal ontmoetingscentrum waar nieuwe ideeën groeiden en duurzame contacten ontstonden tussen Nederlanders en leden van kerken all over the world. Dat bepaalde mede de sfeer in het dorp.
Arjan de Kok

Reacties: okecolumn@ziggo.nl