De 'doeners' van Het Vergeten Kind werden uitvoerig bedankt. | Foto Wil van Elk
De 'doeners' van Het Vergeten Kind werden uitvoerig bedankt. | Foto Wil van Elk Foto: Wil van Elk

Metamorfose van Kameleon bij Curium

Curium n Na vijf drukke weken klussen, verven en verbouwen, werd dinsdag 14 mei de verbouwde gebouw Kameleon bij Curium-LUMC feestelijk geopend. Een jaar geleden werden de eerste contacten gelegd met de stichting 'Het Vergeten Kind'. Door zelf mee te maken hoe het eraan toegaat tijdens het dagelijks gebruik van de ruimtes, konden de ontwerpers, zoals een architect en stylist, heel goed aanvoelen hoe het zou moeten worden. Prikkelarm en robuust.

Door Wil van Elk

Het gebouw Kameleon is een van de klinische kinderafdelingen voor dagbehandeling van kinderen van zes tot twaalf jaar, en een kliniek waar kinderen ook slapen. De ruimtes, onder andere de 'kussenruimte' en een aantal andere gemeenschappelijke ruimtes kregen een complete metamorfose. Van keuken tot slaapkamers en woonkamer, het plafond, verlichting en lambrisering, het is allemaal onder handen genomen. De werkzaamheden vroegen veel van de kinderen die vooral moeite hebben met veranderingen. Mede door de inzet van het team werd dit fantastisch opgevangen tijdens de vijf weken van verbouwen. De 'bouwers' lieten voortdurend weten waar ze mee bezig waren en wat ze wilden uitvoeren. Het resultaat mag er zijn. Een prettige omgeving voor de kinderen om in te verblijven en voor het team om in te werken.

Therapeute Anouk liet met een grote bedankkaart weten hoe dankbaar iedereen van Kameleon is. "We zijn er zo blij mee, de unit is prachtig geworden!" Een verzoek van leefruimteverbetering van anderhalf jaar geleden werd een lot in de loterij voor een van de tien units waar zeven kinderen worden behandeld. Een prachtige 'adoptie' van de Kameleon door de Stichting Het Vergeten Kind. Op de website www.hetvergetenkind.nl legt de stichting uitvoerig uit wat haar doelstellingen zijn.


Radius filmmiddag

film n Billy is een elf jaar oud jongetje. Hij woont halverwege de jaren tachtig samen met zijn stugge vader Jackie, zijn opstandige broer Tony en zijn oude demente oma in een klein arbeidershuisje in een mijnwerkersdorp in Noord-Engeland.

Zijn moeder is net overleden. In een hard arbeidersmilieu ontdekt Billy dat hij niet in de wieg is gelegd voor het boksen waar alle jongens van zijn leeftijd aan doen. Hij kan het niet en bovendien vindt hij het helemaal niet leuk. Wanneer Billy weer eens moet nablijven om zijn boksoefeningen te doen, ziet hij de balletklas van mevrouw Wilkinson trainen. Iets in de bewegingen van de meisjes spreekt hem aan en Billy besluit om mee te doen. Wanneer Billy's vader en broer ontdekken dat hun spaarzame centen aan balletles worden besteed en niet aan de bokslessen breekt de hel los. "Lads do football, boxing or wrestling, no freaking ballet!" schreeuwt hij Billy vol onbegrip toe.
De film speelt zich dus af in een mijnwerkersdorp. Het grauwe dorpje is uitstekend geschikt voor deze film. Het geeft aan hoe armoedig het bestaansleven van Billy en zijn familie is en geeft daardoor ook aan waarom men hard moet zijn. Dus waarom er veel meer belang wordt gesteld aan dat je kunt boksen dan aan dat je kunt balletdansen.

Vrijdag 31 mei • Dorpscentrum • 14.30 uur (zaal open 14.00 uur) • Kosten: € 5, Voor de titel kan men bellen: Radius: 7074200 of Dorpscentrum: 8876656