Fietsmaatjes Oegstgeest naar de 'collegebanken'
fietsen n De Universiteit Leiden is 444 jaar oud en wie jarig is... organiseert een fietstocht. Op 11 mei trapten 20 duofietsen 44,4km weg door Leiden, Den Haag en omgeving. Namens Fietsmaatjes Oegstgeest reden er drie duofietsen met gasten van 93, 91 en 84 jaar mee in deze bijzondere stoet. Een lange blauwe sliert doorkruiste de regio en kreeg naast veel bekijks vooral positieve reacties van het langs de kant staande publiek.
Na uitnodiging door de Universiteit Leiden besloot Fietsmaatjes Oegstgeest groots uit pakken en met al haar duofietsen aan deze jubileumtocht mee te doen. De deelnemende gasten moesten al vroeg uit de veren want de start van de tocht stond om 10.30 uur gepland. De Oegstgeester vrijwilligers haalden dus ruim op tijd hun gasten, twee dames en een heer, op bij hun voordeur. Goed ingepakt werden de beentjes richting Leiden lekker losgetrapt.
Op de verzamelplaats arriveerden in totaal nog 17 duofietsen uit Leiden, Leiderdorp en gemeente Teylingen. Het was een gezellige boel en hier en daar viel het woord schoolreisje. En inderdaad zo'n gevoel gaf het wel met één verschil dat er nu niet op de bus werd gewacht maar dat men zelf flink aan de bak moest. Gelukkig zijn alle duofietsen met een elektrische hulpmotor uitgerust dus zou er altijd voldoende power aanwezig om iedere hobbel zonder moeite te nemen.
Onder begeleiding van muzikanten op een lange tandem werden de deelnemers van deze toch wel bijzondere tocht uitgezwaaid. Het was in het begin even wennen maar na een poosje had iedere fiets zijn plekje gevonden en ging het in colonne richting de duinen bij Wassenaar. Daar kwam de hulpmotor goed van pas want 'de Klip', de lokale Alpe d'Huez, is een flinke kuitenbijter, zeker wanneer je met z'n tweetjes op een fiets zit.
Vervolgens ging het door de duinen richting Meijendel waar een eerste (plas)pauze werd gehouden. Na de pauze werd de tocht vervolgd door de Waalsdorpervlakte. Overal stonden mensen langs de kant. Hun reactie varieerde van zwaaien en klappen naar de duim omhoog. De duofietsen en hun berijders brachten dus een positieve golf in beweging.
Fietsen doe je in stad en land dus ging het na de duinen richting Centraal Station in Den Haag. Dat was een grote uitdaging voor de vrijwilligers en hun gasten want op zaterdagmiddag rijdt er uiteraard nog veel meer verkeer over de weg. Ook de stoplichten zorgden voor oponthoud want men wachtte uiteraard op elkaar.
Bij de campus Den Haag (de Universiteit Leiden is sinds eind jaren negentig ook gevestigd in Den Haag) werd een stempel gehaald. Daarna werd het langzaamaan tijd om weer richting Leiden te fietsen. Bij Wassenaar moesten sommige fietsen van accu wisselen (iedere fiets heeft er twee).
De tweede pauze was in Voorschoten bij theehuis Jansland waar men gastvrij werden ontvangen. Na een natje en een droogje viel het niet mee om weer op te stappen. Maar ze moesten wel, want Leiden wachtte op hen. Met een flinke wind op kop fietsten ze naar het centrum van Leiden. Dat was een fantastische belevenis met al die enthousiaste mensen langs de kant. Tegen de klok van vieren kwamen ze allemaal weer aan op het universiteitsterrein. Trots haalde iedereen zijn laatste stempel op en ontving van de universiteit een Goodiebag. De organisatie kreeg een pluim, niemand had deze dag willen missen.
Toen moest iedereen uiteraard nog naar huis. Rond half vijf waren de gasten van Fietsmaatjes Oegstgeest, moe maar voldaan, weer thuis. Gemiddeld was er die dag bijna vijftig kilometer gefietst. "Wat fijn dat we dit voor en met elkaar hebben kunnen doen."