Oranje Hawaii-slingers
Was dat nou wel een goed idee? Op zondag 5 mei allerlei gedoe in en rond het kerkgebouw; geen kerkdienst, maar vreemde mensen die komen plassen en koffiedrinken, en op 'onze' stoelen gaan zitten?
Er staat een lange rij als ik naar binnen wil in de Rehobothkerk. Het blijkt de rij voor de wc te zijn. Niet onbelangrijk, als je uren op de vrijmarkt sjouwt. Ik zie mensen-met-oranje-slingers vrolijk met sopjes de toiletten poetsen. Ik zie mensen-met-oranje-slingers het natte opstapje naar het podium droogmaken, zodat de kinderen niet uitglijden. Twee oudere mannen ploffen naast me neer op een bankje in de zon om van de muziek te genieten. Tot hun verrassing horen ze een enthousiaste man-met-een-oranje-slinger vragen: 'Wilt u koffie?' Ja, graag! Een groep vrouwen vertelt me dat ze het zo goed vinden dat deze kerk open is. Ze genieten van hun appeltaart. Morgen begint voor hen de ramadan. Wat een blijde gezichten zie ik overal.
'Dit is hoe mijn kerk behoort te zijn'
Ik zie dat de mensen-met-oranje-slingers uit 4 verschillende kerken samen aan het werk zijn alsof ze dat al jaren doen. Hier gebeurt iets. Oegstgeest deelt, ook door de toiletbijdrages, en de kraamopbrengst van de tieners, uit aan de Voedselbank en aan Moldavië. Als ik naar huis loop zingt er een lied in mij: 'Dit is hoe mijn kerk behoort te zijn, dit is wat de wereld ziet van Mij, als je Mij gaat volgen. Toon mijn liefde, aan de ander; dien de ander, zo heb Ik ook jou liefgehad'.
Er zijn vast leerpuntjes voor de organisatie, maar wat mij betreft vooral dankpuntjes. Dank voor de mensen-met-oranje-slingers. 's Avonds zie ik op Facebook dat de regionale pers het bevrijdingsplein ook heeft opgemerkt. Een vrouw schrijft bij de foto's: Dank U, Jezus. Voor ik het weet klik ik het aan: vind-ik-leuk! Vind-ik-geweldig!
Alice Siepelinga
Reacties: okecolumn@ziggo.nl