Op de prachtige plek in het bos werd stilgestaan bij hen die hun leven gaven voor de vrijheid. | Foto Willemien Timmers
Op de prachtige plek in het bos werd stilgestaan bij hen die hun leven gaven voor de vrijheid. | Foto Willemien Timmers Foto:

Mooie herdenking in het bos

herdenken n Onder het groene bladerdak van de bomen in het Bos van Wijckerslooth werd op zaterdag 4 mei opnieuw op een indrukwekkende manier herdacht dat de Tweede Wereldoorlog voor Nederland en Nederlands-Indië in 1945 ten einde kwam.

Ondanks dat het wat frisser was dan de afgelopen jaren, was de opkomst groot; ook van jeugdige en zeer jonge Oegstgeestenaren.
Twee leerlingen van groep 8 van de Hofdijckschool, Kim van Kempen en Tessel van der Wilden, lazen het gedicht voor dat ze tijdens het project met Jan Halin op hun school hadden geschreven.

Licht en donker

Nu is het donker
Morgen is het licht
Na al die jaren strijd
Na die lange donkere tijd

Nu is het donker
Morgen is het licht
De vrijheid is nabij
Morgen is het allemaal voorbij

Nu is het donker
Morgen is het licht
Morgen gaan we feesten
Morgen zijn wij vrij!

Tessel van der Wilden

Oegstgeestenaar Ruud Koole, hoogleraar Politieke Wetenschappen aan de Universiteit van Leiden, voormalig voorzitter van de PvdA en oud-lid van de Eerste Kamer, hield een korte overdenking.
"'In vrijheid kiezen': dat is het jaarthema dat het 'Nationaal Comité 4 en 5' mei voor dit jaar koos. Precies honderd jaar na de invoering van het algemeen kiesrecht. Een mijlpaal in de geschiedenis. Dat algemeen kiesrecht kwam er niet zomaar. Daar is hard voor gestreden: door arbeiders, door vrouwen", zo sprak hij. "Het algemeen kiesrecht bestond nog maar twintig jaar toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Nederland werd bezet. Verkiezingen vonden niet meer plaats. Politieke partijen werden verboden. Het parlement mocht niet meer bijeenkomen. De vrijheid verdween."
"Als jongetje van tien jaar in het begin van de jaren zestig hielp ik mijn vader een keer op 5 mei 's avonds bij het weer binnenhalen van de vlag. Op tijd, voor de zon onderging en zonder dat de vlag de grond mocht raken. Omdat mijn vader beroepsmilitair was, was dat was belangrijk voor hem. .. We hadden die dag spelletjes gedaan in het dorp: zakkenlopen, koekhappen en zo. 'Het was leuk pap, Bevrijdingsdag', zei ik. En toen mompelde hij iets, wat ik daarna nóoit meer ben vergeten: 'Bevrijdingsdag, Bevrijdingsdag? Wij waren op 5 mei nog helemaal niet bevrijd! Mijn vader was namelijk vlak voor de oorlog als KNIL-militair vertrokken naar Nederlands-Indië. Mijn moeder was hem gevolgd. Op 5 mei 1945 zaten beiden nog in gevangenkampen, zogeheten 'Jappenkampen'. ... Door de opmerking van mijn vader zijn 4 en 5 mei voor mij veel méér geworden dan stilstaan bij de oorlog in en de bevrijding van Europees Nederland."
Na de plechtigheid kwamen velen nog kort bijeen in het Dorpscentrum op uitnodiging van de Raad van Kerken, Dorpscentrum Oegstgeest en de Oranjevereniging, om onder het genot van een kopje koffie nog even na te praten.