Herdenking
74 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog herdenkt Oegstgeest bij het monument in het Bos van Wijckerslooth ook dit jaar weer de gevallenen uit die oorlog, alsook Nederlanders die sindsdien in andere oorlogen zijn omgekomen. De vraag rijst wel eens hoe lang deze traditie nog zal standhouden. Het aantal mensen dat de periode 1940-1945 bewust heeft meegemaakt neemt immers snel af. Maar dat mag geen reden zijn om niet meer te herdenken. In de ons omringende landen wordt- na meer dan 100 jaar - op 11 november ook nog steeds de Eerste Wereldoorlog herdacht. Rond die datum dragen alle Britten een 'poppy' (klaproos) op hun kleding. De klaproos herinnert aan de eerste regels van het beroemde gedicht van John McCrae: In Flanders fields the poppies blow/Between the crosses, row on row.
In Oegstgeest hebben we bij het Groene Kerkje onze 'eigen' oorlogsgraven: die van de plaatselijke militairen Jaeger, Klaassens en Niemeijer en die van een aantal gesneuvelde geallieerden. Ook kent ons dorp meerdere gevallen verzetsstrijders, zoals Arie Bijl, Guus Reitsma en Reinier en Jobje van Kampenhout. Daarnaast zijn er joodse inwoners van Oegstgeest en een aantal patiënten van Endegeest omgebracht. (Voor meer namen en achtergronden: www.oorlogsgravenoegstgeest.nl). Om deze en vele naamloze slachtoffers niet te vergeten, is het zinvol op 4 mei te blijven gedenken. Het helpt ons er bovendien aan herinneren dat ook nu nog oorlogen en terreur dagelijks slachtoffers maken.
Er is overigens wel reden om optimistisch te zijn over de voortgang van de traditie. Zo heb ik gezien met hoeveel enthousiasme en betrokkenheid leerlingen van de Hofdijckschool de afgelopen weken zich hebben voorbereid op het maken en voorlezen van passende gedichten tijdens de komende herdenking. Alleen daarom al hoop ik dat ook deze keer op 4 mei vele plaatsgenoten zich rond het oorlogsmonument in het Bos van Wijckerslooth zullen verzamelen. Ook tijdens de informele nazit in het Dorpscentrum worden nog enkele gedichten voorgelezen.
PS Misschien denken sommige lezers deze column al eens eerder gelezen te hebben. Deels klopt dat. Enkele passages zijn hetzelfde als in een column van 2016. Het verhaal van de oorlog kan immers niet genoeg worden herhaald. Koos van der Bruggen