Nazanins gedachten over Nederland
Over mijn jeugd in Afghanistan
column n Toen ik Afghanistan verliet was ik 26 jaar. Ik ben er geboren en opgegroeid. Ik was nooit naar een ander land geweest.
Toen ik klein was woonden we met ons gezin bij mijn opa en oma, daar woonden ook mijn twee tantes. Mijn opa had een heel groot huis en een heel grote ommuurde tuin. Er groeiden veel fruitbomen en er was een groentetuin. De hele zomer kochten we nooit groente en fruit. We hadden een terras waar een grote druif overheen groeide. Op het terras lag een tapijt waar we op zaten en speelden. Iedere vrijdag hadden we heel veel bezoek. Er kwam veel familie, mijn tantes met hun gezin, de broer en zus van mijn opa en oma met hun familie. Mijn oma kookte met hulp van de andere vrouwen bijzonder eten voor 30 mensen. Ze kookten buiten op het terras onder de druif. We brachten alles naar buiten gas, pannen, schalen en alles wat we nodig hadden. De mannen zaten op een ander terras thee te drinken en te praten. Als het eten klaar was gingen we allemaal op de grond op een groot kussen zitten. We legden een sofra (tafelkleed) neer, waar we alle schalen met eten op zetten. We aten samen en we hadden het heel gezellig. Toen ik groter werd begon de oorlog in Afghanistan. Eerst kwamen de moedjahedien en daarna de taliban.Toen begon mijn donkere tijd. Ik moest thuis blijven. Het huis van mijn opa was verwoest door de oorlog. De hele familie was naar verschillende plekken gevlucht. Door de oorlog konden we niet reizen om elkaar te zien.Toen de taliban weg was werd het leven beter. Ik ging naar school. Het was weer mogelijk om elkaar te bezoeken. We hadden weer een goede tijd. Toen ik nog op school zat, ben ik met werken bij de radio begonnen. Ik had een heel goed leven. Ik ben blijven werken als journalist, ben naar de universiteit geweest, getrouwd en heb een kind gekregen.In 2014 ging de Nato weg uit Afghanistan. Daarna werd de taliban weer sterk en pleegde veel aanslagen. Omdat we gevaar liepen, moesten we naar Nederland vluchten. Nederland is een heel mooi land, we zeggen een bloemland. Maar als iemand zijn eigen land achterlaat, ook al gaat hij naar een bloemland, is het leven zwaar. Zo was het voor mij ook.
Nazanin Amini
Nazanin Amini woont sinds 2016 in Oegstgeest en is met haar man en kinderen vanuit Afghanistan naar Nederland gevlucht.