Halfvasten

26 maart 2019, 07:48

Deze week zitten we midden in de veertigdagentijd. Halfvasten wordt dat wel genoemd. In het zuiden voor sommigen aanleiding om met een carnavalesk halfvastenbal het vasten even te onderbreken. Eerlijk gezegd is er weinig aanleiding om te feesten. De afgelopen weken bieden een waslijst van verschrikkingen, veraf en dichtbij. Zo was er de schietpartij in Christchurch, waar een extremist 50 biddende moslims neerschoot. En enkele dagen later werd Utrecht geconfronteerd met een schietpartij in de tram waarbij drie willekeurige passagiers werden doodgeschoten en enkele vijf andere zware verwondingen opliepen. Op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats. En dan werden we ook nog eens geconfronteerd met een verkiezingsuitslag die bij sommige mensen wellicht hoop op een verandering ten goede wekte, maar bij anderen juist vrees voor een verdere verharding van de samenleving.

Tegen deze achtergrond bereiden de kerken zich voor op het paasfeest. Hebben zij een antwoord op de vele vragen die de afgelopen weken zijn opgeroepen door al die geweldsincidenten? Volstaat het om te verwijzen naar de vergelijkbare weg die Jezus is gegaan? In deze vastentijd gedenken christenen immers het lijden van Christus en zijn kruisdood op Goede Vrijdag. Het is de opmaat naar de opstanding uit de dood die we vieren met Pasen. Ontkerkelijking en secularisatie hebben er toe geleid dat velen dit verhaal van de opstanding niet meer aanvaarden, of het zelfs niet kennen. Maar voor wie dat nog wel zo is: kan dit geloof werkelijk troost en hoop geven, bijvoorbeeld aan de nabestaanden van Utrecht? Het zijn deze vragen die mij in deze halfvastenperiode bezig houden. Het antwoord heb ik niet. Maar ik word wel geraakt als ik een eigentijdse verwoording lees in het gedicht Hoor je de stilte niet? van de Utrechtse dichter Els van Stalborch na de aanslag in de tram:

Hoor je de stilte niet?
Utrecht houdt de adem in,
angst loopt op kousevoeten
door de straten en klopt
aan deuren, ramen,
sluipt scholen binnen en
maakt kinderen bang.

Koos van der Bruggen

Reacties naar okecolumn@ziggo.nl