Een opmerkelijk besluit
Het was een opmerkelijk bericht in de krant van 24 september: 'De Paus erkent de Chinese staatsbisschoppen'. Hiermee wordt de relatie van de rooms-katholieke kerk met de regering van China opengezet. De Chinese regering bepaalt nu namelijk wie er in China bisschop mag zijn en wie niet. Maar deze bisschoppen worden niet door Rome erkend. Er zijn in dit land ongeveer 12 miljoen RK-kerkleden. Een deel van hen behoort tot illegale bisdommen die niet door de Chinese regering erkend worden. Deze kerk bleef trouw aan Rome en is daar ondergronds. Kerkelijke bijeenkomsten, zoals het vieren van de H. Mis, mogen niet en het gebeurt in het geheim. Het verschil tussen legaal en illegaal gaat dus niet over het geloof, maar over toezicht om te voorkomen dat deze kerk ontaardt in een volgens de Chinese overheid staatsgevaarlijke beweging. De erkenning van de paus kan aan dit onderscheid een einde maken.
Ook 900 jaar geleden is er een heuse strijd geweest over de vraag of de wereldlijke leiding zich mocht bemoeien met kerkelijke zaken, in het bijzonder het benoemen van bisschoppen. Een bisschop was in die tijd naast kerkelijk leidsman ook vaak wereldlijk bestuurder. Daarom had de keizer er baat bij te weten wie bepaalde functies bekleedden. De toenmalige paus Gregorius VII deed Hendrik VI, keizer van bijna heel Europa, in de kerkelijke ban. Omdat iedereen in die tijd christen was, betekende dit dat de keizer machteloos was. Die moest toen op boetetocht naar de paus om vergeving te vragen. Midden in de winter ploeterde keizer Hendrik door de sneeuw naar het pauselijk kasteel in Canossa in Italië. Gregorius vergaf hem zijn overmoed en verbood hem zich verder met kerkelijke zaken te bemoeien. Een scheiding tussen kerk en staat was daarmee een feit.
Terug naar deze tijd. Omwille van de vrijheid van de miljoenen katholieken heeft de paus een principeakkoord gesloten met de regering in Beijing. Daarmee krijgt de regering inzage in en mag zij instemming geven over de benoemingen. Toch iets waar je van schrikt als je weet hoe de Chinese regering bijvoorbeeld met Boeddhisten omgaat. We moeten maar blijven geloven in de wijsheid van paus Franciscus, ook in deze kwestie. Dik Kompier