Tram

Ik was zeven jaar oud toen de laatste tram tot aan de Dorpsstraat reed. Ik denk nog wel eens terug aan de verhalen van mijn vader over de tijd dat hij wagenvoerder was. Ja, zo heette dat als je een tram bestuurde. Verwarming zat er niet in en roken mocht niet, dus het personeel pruimde vaak. Mijn vaders vader deed dat nog lang daarna. Nu hebben ze bedacht om een replica van de blauwe tram te bouwen. Dat wordt ongetwijfeld exact nagebouwd. Ik hoop alleen voor in het museum. Het is in schril contrast met deze tijd waarin ze voertuigen bouwen, hoewel ook weer elektrisch, met allerlei technische snufjes zoals navigatie; ze rijden zelfs al zonder chauffeur. Die kun je niet overvallen, en ze kunnen ook niet in slaap vallen of in de stress raken omdat ze te veel oponthoud hebben. Roken doen ze dan ook niet, laat staan pruimen. Een groet bij het in- en uitstappen wordt dan gedaan met een hartelijk computerstem. Wil van Elk