Indrukwekkende dodenherdenking in Bos van Wijckerslooth
herdenken n Op vrijdag 4 mei werd er in het Bos van Wijckerslooth een indrukwekkende herdenking van de gevallenen gehouden. Herdacht werden burgers en militairen die waar dan ook ter wereld hun leven hebben opgeofferd, niet alleen tijdens en na de Tweede Wereldoorlog, maar ook gedurende andere krijgsverrichtingen.
Ook dit jaar woonden zeer veel Oegstgeestenaren de herdenking bij in 'de groene kathedraal'.
Tijdens de plechtigheid droegen twee leerlingen van de Joris de Witteschool een gedicht voor.
Allereerst las Ester van Balen haar zelfgeschreven gedicht voor:
De Tweede Wereldoorlog was een vreselijke tijd,
van angst en verdriet en vooral onvrijheid.
Er zijn veel mensen doodgegaan,
dat is de reden dat wij hier nu staan.
Vooral heel veel joden,
want die waren 'verboden'.
Maar ook mensen uit het verzet,
en jonge mannen die in het leger werden gezet.
Voor ons is het niet voor te stellen;
om vijf jaar lang niet vrij te zijn.
Wij moeten elkaar blijven vertellen,
Van het onrecht, de angst en de pijn.
Nu zijn we al 73 jaar bevrijd.
Wat goed dat we dit blijven herdenken.
Dank aan alle mensen die ons deze vrijheid
hebben geschonken en nu nog schenken.
Daarna was het de beurt aan Guusje Hazelaar:
De oorlog, een verschrikkelijke tijd is dat geweest.
Voor iedereen, niet alleen voor de joden.
Angst, pijn en verdriet maar het meest
erge waren de vele doden.
Veel te veel verdriet,
En het duurde veel te lang,
De oorlog, niemand die het meer ziet,
Maar sommige mensen zijn nog steeds bang.
Heel veel Joden werden door de Duitsers gevonden.
Joodse mannen, vrouwen en kinderen werden naar een concentratiekamp gebracht.
Daar vielen veel doden en gewonden.
Wat was dit vreselijk, Hitler had dit bedacht.
Nog steeds is er oorlog,
Over heel de wereld verspreid,
Dat er overal vrede is, is bedrog,
Mensen vechten voor hun geloof en leven, dat is een hele strijd.
Wat fijn dat het bij ons nu vrede is
Vrede en veiligheid is heel belangrijk voor mensen
Vergeet niet die geschiedenis
Mijn wens is dat iedereen veilig is tot ver over onze grenzen.
De oorlog: het is voorbij,
maar nog steeds voelt niet iedereen zich vrij
Is het dan wel echt voorbij?
Henk Timmerman, voormalig voorzitter van de Raad van Kerken en emeritus-hoogleraar farmacochemie, hield vervolgens een korte overdenking. "Dit is de avond van 'Dat nooit meer', maar ook van 'Vertel het telkens, telkens weer!' Het is vandaag voor de 72ste keer 4 mei na 5 mei 1945. Toen de verschrikkelijke oorlog eindelijk voorbij was overheerste de grote vreugde alles. Mensen van mijn generatie herinneren zich de uitbundige feesten. Maar al heel snel werd het duidelijk dat het leed dat strijders voor de vrijheid was aangedaan, maar vooral dat de verschrikkingen in de concentratiekampen van de nazi's, de moord op grote aantallen onschuldigen, het voorstellingsvermogen ver te boven gingen."
"De zieke ideologie van het nationaal-socialisme zal iedereen met gezond verstand veroordelen, ook in onze tijd. Maar mogen wij begrip voor dat gedrag van de Duitse bevolking opbrengen? Nee en nog eens nee! Tegelijkertijd moeten we ons, net als de Duitsers, afvragen hoe het kon gebeuren, of zoiets bij ons ook had kunnen gebeuren. De vragen 'hoe kon het gebeuren?' en 'hoe had het voorkomen kunnen worden?' moeten onderdeel zijn van de 4 mei herdenkingen. Deze vragen worden gelukkig ook in Duitsland op indringende manier gesteld."
"Het nationale thema van de 4 mei herdenking is dit jaar "Het Verzet". Het verzet dat in die duistere jaren een grote rol speelde. Maar laten we niet alleen het verzet tijdens de oorlogstijd herdenken, maar ons ook daadwerkelijk verzetten tegen bedreigende ontwikkelingen in onze tijd. En natuurlijk gaat het dan met name om haat tegen vreemdelingen, het verheerlijken van de eigen soort, de eigen samenleving. En hoe moet dat verzet gestalte krijgen? Vooral door waarschuwingen, door de opgroeiende generatie te confronteren met het onheil dat in voorgaande jaren plaats vond. Door te wijzen op de noodzaak voor gerechtigheid voor iedereen, door er op te wijzen dat er zonder gerechtigheid geen echte vrijheid en vrede mogelijk is. Door kinderen blijven te vertellen, niet alleen te vertellen over helden die er gelukkig waren, maar ook over misdaden en misdadigers. Te vertellen hoe erg het was," aldus Henk Timmerman."Blijf vertellen, honderd malen!" sloot hij af.
Dorpscentrum
Na afloop kwamen veel dorpsgenoten samen in het Dorpscentrum, dat zijn deuren geopend had voor een gastvrij drankje. Ook dit jaar maakten velen daarvan gebruik. Leerlingen van de Joris de Witteschool droegen daar nogmaals gedichten voor.
