Nico ter Linden
'…Want Ghy hebt my gemaeckt, En mooght mij weer ontmaken…'
Met deze dichtregels van Bredero sloot Nico ter Linden zijn boekje De dag zal komen, Janus af. Het bericht van zijn overlijden op 28 januari ontroerde me. Ik dacht terug aan 2009 toen ik hem uitnodigde een enkel woord te spreken bij de opening van de tentoonstelling 'Bijbels schilderen' in de bibliotheek in Oegstgeest. Namens de werkgroep Volwassenvorming en -catechese verzorgde ik deze workshop onder het motto 'Als je schildert, begrijp je meer'. Nico ter Linden gaf aan dat het interessant zou zijn te inventariseren welke Bijbelse verhalen het meest door kunstenaars uitgekozen zijn om uit te beelden. Als je de bekende verhalen over de ark van Noah of Jozef in de put hoort, maakt iedereen zich er in gedachten een voorstelling bij. Heb je tekentalent gekregen, dan zul je proberen wat je in je verbeelding ziet, vorm te geven op papier. Het viel Nico ter Linden op dat de schilderijen over de forse krachtpatsers Simson en Goliath, door de enige man in de werkgroep uitgebeeld werden. En het trof hem daarbij ook, dat die man uitgerekend luistert naar de naam Dik! In zijn pastorale praktijk vroeg hij mensen hun favoriete Bijbelverhaal in eigen woorden te vertellen. Zo krijg je een significant beeld van hoe zij denken en voelen. Tijdens de opening illustreerde hij dat met het verhaal van een Indiaan uit een Amerikaanse gevangenis waar hij werkte. Nico ter Linden (NL): 'Zeg me wat je favoriete Bijbelverhaal is'. Indiaan (I): 'Het scheppingsverhaal'. NL: 'Kun je me dat verhaal vertellen'? I: 'Je kent het toch zeker zelf wel'. NL: 'Jazeker, maar jouw scheppingsverhaal is misschien anders, dus vertel het alsjeblieft'. I: 'Nou, het is het verhaal hoe God, die we toch kennen als goed, Lucifer, die we toch kennen als slecht, uit de hemel schopte'. God zag dat het goed was, belijdt het scheppingsverhaal, maar de Indiaan kon dat niet beamen, zijn ervaring was anders.
Toen Het verhaal gaat ging verschijnen, werd in overleg met Henk van Os, destijds directeur van het Rijksmuseum, geen illustratie toegevoegd. Hij vond het geen goed idee om 'prenten van vroeger te nemen, want dan denken mensen dat de Bijbel een typisch boek van vroeger is. Laat ze zelf de plaatjes er maar bij maken'. 'Maar zie', zei Nico, 'nu hebt u er beelden van nu bij gemaakt'.
Aaltje Knoop