Drie vragen
'Wat is de kracht van Oegstgeest? Wat is de wond van Oegstgeest? Wat kunnen kerken betekenen voor de verzorging van de wond van Oegstgeest?' Drie vragen om met de inwoners van Oegstgeest in gesprek te komen.
Ik heb er een soort kruiwagen voor gekocht, een 'balenwagen' en heb er een plank op gemaakt. Daar kun je goed met twee mensen op zitten. De koffie neem ik mee. Zo trek ik af en toe Oegstgeest in en nodig mensen uit om eens een gesprekje te hebben.
Goed
'Het gaat eigenlijk best heel goed met Oegstgeest, volgens mij.' Dat was wat er door een paar mensen werd aangegeven. Een fijn dorp, fijne mensen, goed om er te wonen. Iets negatiefs is niet zo snel te noemen. Wel dat je bij mensen niet altijd 'binnen' komt. Dat mensen het achterste van hun tong niet altijd laten zien. Veel geduld is nodig om elkaar echt te leren kennen. Vroeger was dat anders, misschien wel beter. De tijd verandert. Maar toch blijft het oordeel over Oegstgeest 'goed'.
Wond
'Ik kan niet zo gauw noemen wat er in ons dorp niet goed gaat.' 'Niet', vraag ik. 'Nee, maar moet ik iets kunnen noemen dat niet goed gaat?' 'Nee, als het goed gaat, gaat het goed.' 'Toch', probeer ik, 'zijn er vandaag veel mensen die bang zijn of eenzaam.' En dat wordt grif beaamd, het is bekend. Maar ze kunnen het niet goed aanwijzen in hun eigen woonomgeving. 'Zou dat misschien een wond zijn van Oegstgeest', probeer ik. We kijken met elkaar voor ons uit.
Kerken
'Kerken zijn goed voor sociale contacten', stelt iemand. Ik vraag of hij zelf de kerk er bij zou vragen als hij ziet dat juist daar behoefte aan is. Dat is voor hem toch niet duidelijk. 'Wat is dan het belang van de kerken echt, voor jou?' We kijken weer voor ons uit. 'Geduld en volhouden om contacten te leggen', zegt een ander. 'Kerken bieden elke week ruimte, platform voor mensen om onder de mensen te zijn. Misschien lijkt het op terugtrekken uit de samenleving. Maar het is andersom: kerken bieden een platform voor ontmoeting, voor alle mensen.'
Robert Roth