Met knikkende knieën, maar ook zo enthousiast als kleine kinderen, begonnen de veertigers en vijftigers van ASC aan hun nieuwe avontuur. | Foto PR
Met knikkende knieën, maar ook zo enthousiast als kleine kinderen, begonnen de veertigers en vijftigers van ASC aan hun nieuwe avontuur. | Foto PR Foto:

Eerste voetbalfeestje voor ASC Klassieke Veteranen

voetbal n De kop is er af voor het Klassieke Vereranenteam van ASC. Hun eerste wedstrijd ooit, in een competitie die al sinds de jaren 30 van de vorige eeuw bestaat, werd gespeeld tegen HBS, de kampioenen van het afgelopen seizoen. Met knikkende knieën, maar ook zo enthousiast als kleine kinderen, begonnen de veertigers en vijftigers van ASC aan hun nieuwe avontuur. De pot werd weliswaar verloren (5-2) maar dat kon de pret op 9 september in Den Haag niet drukken.

Kenmerkend aan de Klassieke Veteranen Competitie is dat er altijd wel een paar ontzettend goede en fitte voetballers bij de tegenpartij rondlopen, dat de wedstrijden worden gespeeld zonder grensrechters en dat de derde helft gebroederlijk samen wordt 'gevierd'. De bezoekers kunnen daarbij hun portemonnee in de zak houden. Klinkt leuk allemaal, maar hoe zou dat allemaal in de praktijk werken?

Krijgen we elke week klop met dubbele cijfers? Lopen we de ene na de andere blessure op? Is er voortdurend ruzie over buitenspel- of inworpsituaties? Moet de scheidsrechter voor drie werken? En wat die derde helft betreft: hoe kom je thuis? Moet er busvervoer geregeld worden? En hoe laat wordt het? Krijgen we te maken met een morrend thuisfront? Vooraf was het voor de ASC'ers allemaal nog één grote vraag, achteraf bleek dat (bijna) alles meeviel: het bleef bij één 'waar-blijf-je'-telefoontje en een paar lichte blessures...

Toch een beetje zenuwachtig werden de ASC'ers in de beginfase inderdaad weggespeeld. Na een kwartier lagen er al twee in het Oegstgeester netje, maar gelukkig begon het daarna wat beter te lopen. Met de positiespelpatroontjes van trainer Peter nog vers in het geheugen begonnen de roodzwarten elkaar steeds beter te vinden en uiteindelijk leidde dat tot een schitterende aansluitingstreffer.

Helaas zetten de kampioenen daarna even aan en zo stond het twee minuten later alweer 3-1. De vele tientallen toeschouwers zagen na rust hetzelfde spelbeeld: over en weer kansen, ballen op het houtwerk, mooie goals, sportiviteit - er viel de hele wedstrijd geen onvertogen woord. De teams speelden dus het voetbal zoals voetbal is bedoeld. Weliswaar gingen de punten niet mee terug naar Oegstgeest, maar na het laatste fluitsignaal bij 5-2 verlieten de ASC'ers het veld toch met opgeheven hoofd en een grote glimlach op het gezicht. En die ging er tijdens de derde helft ook niet meer af.

Komende zaterdag 16 september spelen de Klassieke Veteranen van ASC hun eerste thuiswedstrijd.