Open brief aan de gemeenteraad
In de Oegstgeester Courant van 22 februari tracht de fractie van de VVD de omwonenden van het Hofbrouckerpark gerust te stellen: er zijn, zo stelt de VVD geen redenen om zorg te hebben voor bebouwing. De uitleg die daarbij wordt gegeven klopt niet. Het bestemmingsplan Oud Poelgeest, waar het Hofbrouckerpark onder valt, laat wel degelijk de bouw van vier 'woontorens' toe op de plekken waar nu de witte huisjes staan. En dat betekent dat, als er morgen een bouwvergunning voor wordt aangevraagd, B en W de bouwvergunning daarvoor niet kunnen weigeren. Dat is gewoon de wet!
.De reden dat in 2009 de woontorens in het bestemmingsplan Oud Poelgeest terecht kwamen is te lezen is in de Toelichting van het bestemmingsplan Oud Poelgeest (blz. 22), waarin staat dat de bebouwing van Zorgcentrum Hofwijck sterk verouderd is en de naastgelegen sociale woningen niet meer voldoen aan de huidige eisen t.a.v. levensloopbestendige zorgwoningen. Er lag een concreet herontwikkelingsplan voor Hofwijck, dat niet paste in de vigerende planologische regeling en daarom werd gekozen om de herontwikkeling mogelijk te maken door opnemen in het bestemmingsplan Oud Poelgeest. Het herontwikkelingsplan ging uit van sloop van Hofwijck (hoofdgebouw en aanleunwoningen) en nieuwbouw van een woon/zorgcentrum bestaande uit twee kleinere gebouwen en vier grotere gebouwen met appartementen voor ouderen die "langer thuis moesten kunnen blijven wonen". Het geheel had één ruimtelijke structuur met visuele verbindingen vanuit de omliggende wijken naar het Hofbrouckerpark, zoals op bijgaand plaatje te zien is. Dat de 16 meter hoge gebouwen in het bestemmingsplan werden opgenomen was het resultaat van een zorgvuldige afweging van ruimtelijke en maatschappelijke belangen.
Het herstructureringsplan voor Hofwijck is niet haalbaar gebleken. Door veranderingen in de zorg en huisvesting voor ouderen is het ingrijpende sloop- en herbouwplan achterhaald en werd voor Hofwijck een andere oplossing gevonden: afstoten van de aanleunwoningen en renovatie van het hoofdgebouw. Door de renovatie bleef op de plek waar volgens het bestemmingsplan Oud Poelgeest 2009 twee kleinere bouwvolumes waren gedacht, het veel grotere en hogere hoofdgebouw staan, waarin naast Marente ook diverse praktijkruimten voor huisartsen en fysio zijn gevestigd. Ook de aanleunwoningen werden na verkoop door de nieuwe eigenaar gerenoveerd. Ze worden nu verhuurd, merendeels aan jonge, startende huishoudens.
Van het maatschappelijk èn ruimtelijk zorgvuldig afgewogen herontwikkelingsplan voor Hofwijck is niets meer over. Ook het college van B&W erkent dit, wat blijkt uit het voorontwerpbestemmingsplan Oudenhof-Clinckenburg dat binnenkort in procedure zal worden gebracht. Hierin zijn de bestemmingen voor het plangebied van het bestemmingsplan Oud Poelgeest 2009 geactualiseerd opgenomen. Voorgesteld wordt de bestaande situatie van het Marente-gebouw en de praktijkruimten positief te bestemmen. Maar, weinig consistent, wordt niet voorgesteld de huidige situatie van de gerenoveerde witte huisjes positief te bestemmen. Op die plekken wilde het college de bestemming van de vier woontorens handhaven. En dat is gek. Als dat echt zou gebeuren, dan neemt het toegestane bouwvolume, ten opzichte van het indertijd zorgvuldig ruimtelijk en maatschappelijk afgewogen herstructureringsplan voor Hofwijck, met vele kubieke meters toe.
De VVD schrijft in de OC van 22 februari dat door de gemeente nog niet zo lang geleden afspraken zijn gemaakt met de nieuwe eigenaar van de witte huisjes, en dat, als de bouwhoogte voor die locaties in het bestemmingsplan nu worden aangepast, de nieuwe eigenaar een planschadeclaim kan indienen. Bij mijn weten is het zo dat privaatrechtelijke afspraken niet van invloed kunnen zijn op een planschadeclaim. Het enige dat bepalend is voor een succesvolle planschadeclaim is een zodanige verandering van het bestemmingsplan dat daardoor aantoonbaar de waarde van het vastgoed-eigendom van een belanghebbende daalt. En is dat hier aan de hand? De eigenaar van de huisjes zal toch moeilijk kunnen aantonen dat door het conserverend bestemmen van de bestaande situatie de waarde van de huisjes zal dalen. Integendeel! Ook is het moeilijk hard te maken dat de waarde van zijn vastgoed-eigendom, gebaseerd op de ontwikkelingsmogelijkheid die het bestemmingsplan Oud Poelgeest 2009 biedt (sloop-herbouw tot maximaal 16 meter voor een gemengde bestemming, met 30% in het sociale huursegment), hoger zal zijn dan de waarde van de bestaande witte huisjes met een positieve woonbestemming. Dit geldt te meer omdat de eigenaar van de huisjes niet de eigenaar is van de groenstroken die ertussen liggen, die nog altijd eigendom van de gemeente zijn.
Al met al roep ik de gemeenteraad op om in het bestemmingsplan Oudenhof-Clinckenburg niet alleen Gebouw Marente en de praktijkruimten conserverend te bestemmen, maar dit ook te doen voor de witte huisjes. Maar bovenal roep ik de gemeenteraad op de voormalige herstructureringslocatie Hofwijck e.o. niet op te splitsen en te verdelen over meerdere bestemmingsplannen. Want dan vervalt de samenhang tussen de plandelen en wordt zonder enige ruimtelijke onderbouwing of maatschappelijke belangenafweging een grote hoeveelheid meer bouwvolume mogelijk gemaakt. Bovendien verandert de gemeente dan zelf het kader waartegen een eventuele planschadeclaim moet worden afgewogen in negatieve zin.
Met vele omwonenden zal ik de verdere ontwikkelingen met belangstelling blijven volgen. Annelies Koningsveld