Recreatie en Vervoer neemt afscheid van Karel-Jan Cebol
afscheid n Toepasselijker kon het niet zijn. Karel-Jan Cebol en zijn echtgenote Ida werden afgelopen zaterdag met een rolstoelbus naar huis gebracht. Het betekende de afsluiting van zijn afscheidsreceptie maar nog meer een afsluiting van bijna 24 jaar bestuurslid waarvan 18 jaar als voorzitter van de stichting Recreatie en Vervoer.
De stichting Recreatie en Vervoer is wellicht niet zo bekend in Oegstgeest maar haar rolstoelbussen des te meer. Al 33 jaar rijden de chauffeurs op vrijwillige basis de cliënten van Marente met de rolstoelbus naar hun bestemmingen.
Ruim 23 jaar terug kwam Karel-Jan Cebol in dienst van Marente en toen vertelde men hem dat zijn functie in de activiteitenbegeleiding ook inhield dat hij bestuurslid van Recreatie en Vervoer moest worden. Dat was het begin van een lange loopbaan als gewoon bestuurslid maar al snel ook als voorzitter. Een functie die hij meer dan 18 jaar met veel energie en elan heeft vervuld. Door zijn ontslag bij Marente en zijn nieuwe functie bij de Nebo in Den Haag was de combinatie met Recreatie en Vervoer niet meer mogelijk.
Een afscheid zat er dus aan te komen en dat werd afgelopen zaterdag op feestelijke wijze in het atrium van zorgcentrum Rustenborch gevierd. De nieuwe voorzitter Cor de Jongh benadrukte in zijn speech de belangrijke rol die Karel-Jan tijdens zijn voorzitterschap had. "Hij zat als een spin in het web van de stichting, was energiek, toegankelijk, gezellig, had een luisterend oor voor iedereen en zat vol goede ideeën." Maar hij was vooral begaan met de chauffeurs.
Daar haakte Karel-Jan op in tijdens zijn afscheidswoord. "Een bestuur kan wel allerlei dingen willen maar het zijn uiteindelijk de chauffeurs die het uit moeten voeren. Zij zijn het uithangbord, het gezicht van Recreatie en Vervoer! En dat doen zij al meer dan 30 jaar met volle overgave."
Karel-Jan bedankte de aanwezige chauffeurs en ex-chauffeurs dan ook voor al hun goede werk. Daarnaast bedankte hij speciaal penningmeester Cees Pieterse voor zijn rol als 'remmende factor en extra geweten' wanneer hij zelf weer eens te enthousiast met ideeën van stapel liep.