Piet Slegers 1923 – 2016
herinnering n "In de weekend krant van de NRC zag ik een overlijdensadvertentie van Piet Slegers. Het bestuur van de stichting Wilhelminaring , oeuvreprijs voor beeldhouwkunst, had de opdracht voor plaatsing gegeven naar aanleiding van het overlijden van de kunstenaar."
"Zij noemen hem in deze advertentie één van de grootste beeldhouwers van Nederland en het bestuur is dankbaar dat zij Slegers in 2011 de Wilhelminaring , die in 1998 voor het eerst is toegekend, mochten uitreiken.
Piet Slegers, geboren in Mierlo, Noord Brabant, vestigde zich in 1947 als vrij kunstenaar en sindsdien maakte hij werk vooral voor de openbare ruimte en is bekend geworden als land-art en omgevingskunstenaar.
In heel Nederland vinden we zijn werk, ook in Oegstgeest. Toen de toenmalige Kunst-adviescommissie opdracht kreeg voorstellen te doen voor een kunstwerk in de nieuwbouwwijk Haaswijk kwamen we na enig speurwerk terecht bij Slegers. Wij wilden iets met water, een beeld dat in 'beweging' zou komen door stromend water, flonkeren en schitteren gereflecteerd door de stalen vorm die uitsteekt boven dat stromende water.
De commissie en burgemeester Scheenstra zijn naar Velp gereden waar Slegers in een prachtig huis, ontworpen door Rietveld, woonde en waar we gastvrij ontvangen werden door de kunstenaar en zijn echtgenote.
'Ga maar, want je blijft'
Na veel overleg en bezoekjes over en weer was het kunstwerk klaar en zou het onthuld worden, in 1991, met onder andere uiteraard een toespraak van de burgemeester. Drie uur was afgesproken met de genodigden, de pers, en natuurlijk de kunstenaar. Maar deze laatste was er niet om drie uur, en na toch nog even gewacht te hebben, heeft de heer Scheenstra zijn toespraak gehouden en zijn we na afloop naar een zaaltje aan het Boerhaaveplein gewandeld om wat teleurgesteld en met de vraag waar is hij nou, troost te zoeken in een wijntje.
Om vier uur verscheen ineens de beeldhouwer met zijn vrouw. Hij had vier uur in zijn agenda staan en vond het vreselijk dat hij een en ander gemist had.
We zijn met hem toch nog even naar de vijver gelopen waar hij zeer tevreden zijn kunstwerk zag staan.
Aan al deze dingen moest ik denken toen ik de advertentie zag, ook herinnerde ik mij een speech van een vriend van de Leidsche beeldhouwer Frans de Wit, bij diens overlijden, ook een omgevingskunstenaar waarvan werk te vinden is in Leiden maar ook daar buiten. Het was een warme toespraak die hij hield voor zijn vriend, in het Groene Kerkje. Vooral de laatste zin is mij bijgebleven "Ga maar Frans, want je blijft."
Ik kan die laatste zin ook gebruiken bij het afscheid van de beeldhouwer Piet Slegers die in Oegstgeest zo'n indrukwekkend werk heeft achtergelaten.
Hij blijft in ons dorp in de vijver aan de Haaswijklaan."
Albert Labordus