Schrijverstegels verdwenen uit Oegstgeester straatbeeld

De voor Oegstgeest zo kenmerkende rood-gele schrijverstegels zijn, tot spijt van literatuur minnende inwoners, afgelopen vrijdag verdwenen uit het straatbeeld van ons geestdorp. “De afgelopen periode zijn er meerdere inwoners uitgegleden en gevallen over de versleten en daarom gladde schrijverstegels”, schrijft de gemeente op haar website. Omdat veel van de tegels ook beschadigd waren, is besloten om de tegels te verwijderen.

Door Willemien Timmers

De schrijvers, of hun nabestaanden, hebben allen een brief van de gemeente gekregen waarin wordt uitgelegd dat de schrijverstegelstegels (met schrijverssilhouet en citaat) niet opgeknapt kunnen worden en dus uit het straatbeeld verdwijnen. Erg jammer voor een schrijversdorp als Oegstgeest waar ‘om het andere huis een auteur woont.’

Begin december 2010 werden de geel met rode tegels geplaatst in winkelgebieden De Kempenaerstraat en Lange Voort. Dit naar aanleiding van een motie van Progressief Oegstgeest van november 2007, waarin de partij voorstelde een licht te monteren in het trottoir vlak bij de huizen van Oegstgeester schrijvers. De motie werd aangenomen en een werkgroep ging met het idee aan de slag. Van daaruit volgden de tegels. “De tegels laten zien hoe rijk Oegstgeest aan schrijvers is,” zei verantwoordelijk wethouder Betty van Oortmerssen-Schutte destijds. “Met de tegels willen wij de schrijvers eren en Oegstgeest naar buiten toe profileren als schrijversdorp.” Het zou een groeiproject worden, maar zover is het nooit gekomen.

Niet iedereen is blij met het weghalen van de tegels. “Ik glibber zo vaak over tegels”, zegt Hans Ulrich, wiens tegel al eerder is verwijderd omdat hij erg kapot was. “Ik hoop niet dat er tegels bij waren die met opzet beschadigd zijn. Van het weghalen keek ik erg op. Als ik boodschappen ging doen bij de Albert Heijn, keek ik altijd even naar de onbeschadigde tegel van Henk Wesseling, dat vond ik fijn.”

Ook Ronald Da Costa vindt het jammer dat zijn tegel uit de De Kempenaerstraat is verdwenen. “Maar goed, hij was doordat er veelvuldig door markkooplieden overheen gereden werd, ook wel erg beschadigd.”

Hans Ludo van Mierlo, zelf ook ooit in een tegel ‘vereeuwigd’, en nu voorzitter van de Stichting Dorpsmarketing Oegstgeest, is met anderen bezig met een vervolgproject. “Nu de gemeente zich geen eigenaar meer voelt, zal er op een andere manier vervolg aan moeten worden gegeven. Oegstgeest is immers een schrijversdorp. Het voelt nu alsof Manneke Pis uit Brussel is verdwenen. Ik heb goede hoop dat er nieuwe plannen komen.”