Oegstgeester kerken verzoenen

Afgelopen zondag, 14 mei, vond er een bijzondere kerkdienst plaats in Oegstgeest. In deze samenkomst, in Teylingen College Duinzigt, vierden twee Oegstgeester kerken, de Nederlands Gereformeerde Kerk en de Gereformeerde Kerk vrijgemaakt, dat ze na ruim een halve eeuw weer samen verdergaan.

Door Willemien Timmers

De Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK) ontstond als kerkgenootschap in 1967 na een scheuring binnen de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt). Deze scheuring bracht veel pijn met zich mee, en de breuklijnen liepen, ook in Oegstgeest, soms dwars door families heen.

Zeker tien jaar wordt er al onderling contact gezocht, en kwamen de bloedgroepen elkaar met name tegen bij kinder- en jeugdactiviteiten.

In 2020 vond al een verzoeningsdienst plaats waarin het verleden beleden en vergeven werd. Sindsdien is het verlangen om weer één gemeenschap te zijn verder gegroeid en is langzaam toegewerkt naar dit moment van eenwording. 

Dit moment vond dus afgelopen zondag plaats. Dominee Pieter Kleingeld sprak over het herstel dat na vergeving komt. “Ik ben blij dat we de breuk kunnen vergeten en we nu weer met een christelijk verhaal naar buiten kunnen komen”, zei hij. “Ook erg mooi dat ik er veel leuke collega’s bij krijg.”

Kanselbijbel

Een markant moment in de kerkdienst was het opnieuw in gebruik nemen van de oude Oegstgeester kanselbijbel waar voor de breuk van ’67 uit gelezen werd. “Wim Anholts, van de Commissie Beheer heeft hem destijds meegenomen, en hem al die tijd thuis bewaard. Wim had heel veel geduld om hem al die tijd te bewaren. Hij is vorig jaar overleden, maar hij heeft het begin van de verzoening gezien.”

Videoboodschap

Diverse regiogenoten spraken zich in een van te voren opgenomen videoboodschap uit over dit eenwordingsproces. “De generatie van mijn opa had veel pijn”, sprak een Leidse dame, “maar wij als jongeren zagen het verschil niet zo.”

Een gemeentelid uit Lisse vertelde dat de kerk daar al langer een samenwerkingsgemeente was. Iemand uit Valkenburg sprak over ‘veel verdriet en moeite’. “Het is een Godsgeschenk dat we weer bij elkaar zijn. Laat één plus één niet twee zijn, maar één blijven.”

Een oud-predikant van de gemeente uit Leiden sprak over ‘afstand nemen’. “Een kunstwerk moet je van een afstandje bekijken om het schitterende tafereel te zien. Als je er bovenop zit, zie je alleen maar klodders verf.”

Voorzitters

De voorzitters van beide kerken, Wouter Pieper en Engelhardt Robbe spraken hun vreugde uit over de eenwording. “We zijn naar elkaar toegegroeid, en hebben respect gekregen voor elkaar. Voor de diversiteit die er is binnen beide kerken. We kijken er naar uit om samen verder te gaan, en kunnen ons al niet meer voorstellen dat we twee kerken waren.”

Nieuwsgierig

De Oegstgeester Nederlandse Gereformeerde kerk, zoals hij nu heet, bestaat nu uit achthonderd zielen. “We zijn nieuwsgierig naar wat de toekomst gaat brengen. Tot nu toe waren we veel aan het regelen, maar nu gaan we echt samen verder.”

Voorganger Kleingeld riep in zijn preek onder andere op om vooral het mooie in de ander naar boven te brengen. “Om zo Gods grootheid te laten zien”. 

De eenwording van deze kerken in Oegstgeest valt samen met de eenwording van de landelijke kerkverbanden van de NGK en GKv, vanaf nu de Nederlandse Gereformeerde Kerken. Lokaal gaan de kerken verder onder de naam Nederlandse Gereformeerde Kerk Oegstgeest.

Na afloop van de dienst was er een feestelijk samenzijn met veel lekkers in het ‘oude’ gebouw van de GKv aan de Lijtweg.